به گزارش ایرنا، این شرایط به شکلی است که موج پشیمانی از شکار شکارچیان کردستانی با توجه به اینکه این حرکت چند ماهی است آغاز شده و از نظر کمی محدود بوده است، تاثیر کمی در بهبود وضعیت محیط زیست کردستان دارد.
یکی از وظایف سازمان حفاظت از محیط زیست، پایش، بررسی و آمارگیری از وضعیت محیط زیست و جانداران و اطلاع رسانی در مورد خطراتی که آنان را تهدید می کند، است.
آگاهی از وضعیت محیط زیست، روند تخریب و آسیب های آن، برنامه ریزی برای نحوه پاسداری و حفاظت از آن را آسان و امکانپذیر می کند، حفاظت از محیط زیست به تنهایی و توسط یک سازمان امکانپذیر نیست باید از مردم، نهادهای مردم نهاد و دیگر بخش های دولتی و غیر دولتی نیز برای این کار کمک گرفت.
بنابراین یکی از فعالیت های مهم ادارات محیط زیست در استان ها اطلاع رسانی، فرهنگ سازی، برقراری ارتباط با بخش های مختلف، گوشزد کردن خطراتی که محیط زیست را تهدید می کند و به عبارتی این اداره حفاظت از محیط زیست است که باید صدایی برای جانداران و محیط زیست کردستان شود.
این بخش از وظایف اداره حفاظت از محیط زیست استان کردستان کم رنگ تر از دیگر بخش های آن است به طوری که حتی گاهی خبرنگار برای گرفتن اطلاعات، خود پیشگام می شود اما باز نمی تواند به نتیجه ایی برسد.
مسوولین اداره حفاظت از محیط زیست استان کردستان به بهانه اینکه حضور شکارچیان در مناطق تحت حفاظت بیشتر می شود از ارائه آمار تعداد گونه های جانوری و یا میزان کاهش و افزایش آنها در این مناطق خودداری می کنند.
در حالی که معاون نظارت و پایش اداره حفاظت از محیط زیست کردستان در گفت و گو با ایرنا خبر از افزایش شکار، صید و زنده گیری گونه ها در سال 92 نسبت به سال 91 می دهد اما از ارائه آمار تعداد گونه های سرشماری شده خودداری می کند.
طیب محمودی اینگونه این امر را توجیه می کند که اگر تعداد گونه ها را اعلام کنیم و یا خبر از افزایش تعداد گونه ای بدهیم توجه شکارچی ها به آن مناطق بیشتر جلب می شود.
وی با بیان اینکه سه هزار و 10 مورد ادوات شکار و صید از جمله قفس و تور در سال گذشته از شکارچیان ضبط شده است، افزود: در این مدت 552 نفر متخلف از قوانین شکار داشته ایم و 382 فقره پرونده نیز برای متخلفین تشکیل شده است.
محمودی ادامه داد: در سال گذشته 193 اسلحه که مجوز داشتند از شکارچیانی که به صورت غیرقانونی اقدام به شکار کرده بودند ضبط شد و تا تعیین تکلیف پرونده ، اسلحه انها در اداره حفاظت از محیط زیست ضبط شدند.
وی با اشاره به ایجاد موجی از پشیمانی از شکار در میان شکارچیان و تاثیر آن در افزایش رهاسازی جانداران، گفت: هزار و 52 جاندار در سال گذشته با هماهنگی اداره حفاظت از محیط زیست در زیستگاه ها، رهاسازی شده اند.
به گفته وی 19 گونه جانوری و 130 گونه گیاهی در استان کردستان در معرض خطر انقراض قرار دارند.
میش مرغ، عقاب طلایی، کرکس، سار صورتی، پری شاهرخ، هما، کل، بز، خرس قهوه ای، سمندر و اکثر گربه سانان از جمله سیاه گوش و پلنگ برخی از گونه های در معرض خطر استان کردستان هستند.
محمودی در حالی که خبر از افزایش میزان شکار و صید می داد، بدون اشاره به میزان و درصد دقیق این افزایش در سال گذشته، گفت: تعداد صید غیرمجاز آبزیان در سال گذشته چهار هزار و 681 مورد، تعداد زنده گیری 457 مورد، شکار پرندگان 623 مورد و شکار پستانداران 120 مورد بوده است.
وی پیشتر در بهمن سال گذشته و در دیدار با نماینده ولی فقیه در کردستان از کمبود اعتبارات و کارکنان این اداره گفته بود و این کمبودها را مانع انجام درست وظایف اداره محیط زیست کردستان دانسته بود.
محمودی در این دیدار به عدم تطبیق امکانات با وظایف اشاره کرد و افزود: امکاناتی که کارکنان محیط زیست در اختیار دارند از امکانات بسیاری از شکارچیان نیز کمتر است و کنترل آنها را سخت کرده است.
وی تخریب بیش از حد زیستگاه ها را یکی از تهدیدهای محیط زیست کردستان بیان کرد و یکی از عاملین این تهدید را کشاورزانی دانست که به دنبال گسترش زمین های زراعی هستند.
به گفته وی بیش از 50 هزار قبضه سلاح مجاز و غیر مجاز در دست شکارچیان قرار دارد که به یک تهدید دیگر برای محیط زیست استان تبدیل شده است.
معاون نظارت و پایش اداره حفاظت از محیط زیست کردستان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا از اعلام دقیق آمار گونه ها با این بهانه که شکارچیان را برای شکار بیشتر تشویق می کند، خودداری می ورزد اما در حالی که پیشتر از افزایش میزان شکار و افزایش تخریب زیستگاه ها خبر داده بود، از روند افزایشی جمعیت گونه ها در منطقه حفاظت شده بدر و پریشان قروه و روند ثابت و بدون تغییر جمعیت گونه ها در زیستگاه های تحت حفاظت بیجار و عبدالرزاق سقز خبر می دهد.
محمودی در رابطه با منطقه کوسالان و شاهو در سروآباد نیز به این دلیل که سرشماری در این منطقه صورت نگرفته از افزایش یا کاهش تعداد گونه ها در این منطقه آماری ارائه نداد.
وی دلیلی برای اینکه چرا در این منطقه نیز همچون دیگر مناطق تحت حفاظت سرشماری انجام نشده ارائه نمی دهد.
این گفته ها ابهامی را در ذهن ایجاد می کند که افزایش گونه ها و یا ثابت بودن جمعیت آنها با وجود شرایط دشواری که وی در رابطه با تخریب زیستگاه ها، افزایش شکار و کمبود امکانات ترسیم کرده بود، چگونه رخ داده است.
از سوی دیگر دید محدود مسوولین اداره حفاظت از محیط زیست کردستان در رابطه با ارائه آمار گونه ها، موجب شده است که آنها تنها شکارچی را در نظر بگیرند و به این امر توجه نکنند که اعلام زنگ خطر کاهش و یا انقراض برخی از گونه های گیاهی و جانوری علاوه بر جلب توجه مردم و سازمان های مردم نهاد، موجب می شود مسوولین کشوری نیز توجه بیشتری به حفظ و پاسداری از میراث زیستی این استان بکنند.
مطمئنا شکارچی منتظر ارائه آماری از اداره محیط زیست نمی ماند و به اعمال خلاف قانون خود ادامه می دهد اما ارائه این آمار می تواند دستاوردهای مهمی داشته باشد که احتمال نگرانی از افزایش شکار را تحت پوشش قرار دهد.
بنابراین این سوال پیش می آید که آیا مسوولین اداره محیط زیست استان کردستان واقعا بر این باورند که ارائه آمار گونه های جانوری موجب افزایش شکار آنها می شود یا به دلیل اینکه این گونه ها کاهش یافته اند علاقه ای به علنی شدن این مشکل ندارند. ک/4
570/533
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
newsroom@irna.ir