به گزارش گروه اقتصادی ایرنا، این پایگاه خبری نوشت: ایده توسعه بندر چابهار واقع در دریای عمان با سرمایه گذاری اولیه یکصد میلیون دلار چندین سال پیش از سوی هند با ایران مطرح شد.
اگرچه در این زمینه قرارداد رسمی به امضا نرسید، اما هند با انجام این سرمایه گذاری و همکاری با ایران برای توسعه بندر چابهار و نیز احداث خط آهن این کشور موافقت کرد.
هند به منظور توسعه تجارت با جمهوری های آسیای مرکزی، برنامه ایجاد راه آهنی که بندر چابهار را به شمال و دیگر شهرهای اصلی ایران وصل کند را با تهران مطرح کرد.
همزمان، هند یکصد میلیون دلار یا بیشتر در احداث یک جاده 220 کیلومتری در غرب افغانستان برای اتصال به بندر چابهار هزینه کرد.
از زمانی که دولت ایران به ایده ایجاد یک منطقه آزاد در چابهار رسید، هند و افغانستان در صدد به دست آوردن مساعدت ایران در زمینه های یادشده و مجوز آن برای ایجاد مراکز کنترلی که ترانزیت کالا را تسهیل کند، برآمدند.
بندر چابهار اکنون می تواند 2.5 میلیون تن بار را ترانزیت کند که در صورت توسعه کامل، این حجم می تواند به 12.5 میلیون تن برسد.
این امر از ترافیک ترانزیت بار بندر خرمشهر(بندر اصلی ایران) به شدت خواهد کاست. به نظر می رسد چابهار قسمت اعظم ترانزیت بار به بنادر همسایه واقع در خلیج فارس را انجام خواهد داد.
رقیب چابهار در صورت وجود، احتمالا بندر گوادر پاکستان است، بندری که چین تامین مالی توسعه آن را به طور کامل برعهده دارد و در حال انجام این طرح است.
ایران پس از یک انتظار طولانی، به دلیل اینکه هیچ اقدامی از سوی شرکت ملی نفت چین انجام نشد، اعلام کرد: قرارداد خود با چین در زمینه توسعه میدان نفتی آزادگان واقع در 800 کیلومتری جنوب غرب تهران را فسخ می کند.
شرکت ملی نفت چین با ایران برای توسعه میدان های نفتی و گازی قرارداد بسته بود، اما زمانی که تحریم ها بر ایران تحمیل شد و کشورهای غربی از ایران رفتند، چین نیز علاقه زیادی به این کار نشان نداد زیرا نیازهای این کشور در کنار دیگر منابع، بدون دردسر از عراق تامین می شد.
اگرچه تحریم ها به صورت مشروط کاهش یافت، توسعه میادین نفتی در ایران غنی از منابع عظیم نفت و گاز، به شدت از این تحریم ها صدمه دید.
ایران به دلیل هزینه بالای سرمایه گذاری و نیاز ضروری به فناوری های پیشرفته تر که در غرب پیدا می شود، به تنهایی قادر نیست این میادین را توسعه دهد.
اکنون روشن است که ایرانیان اگرچه هنوز از تحریم خارج نشده اند، برنامه های جدیدی برای جذاب کردن فرصت های سرمایه گذاری های دارند.
این فرصتی است که هند می تواند با دنبال کردن ایجاد کارخانه اوره در ایران به عنوان یک طرح سرمایه گذاری مشترک، از آن بهره برداری و با تولید اوره، سود سرمایه گذاری خود را برداشت نماید.
چین که از فسخ قرارداد آزادگان به خشم آمده است، به توسعه روابط با غرب علاقه مندتر شده لیکن همزمان نمی خواهد اجازه دهد فرصتی نصیب هند شود و این کشور از توسعه بندر چابهار و طرح های راه آهن ایران سود ببرد.
ما باید به خاطر داشته باشیم که چین در گوادر، موقعیت بسیار تثبیت شده ای دارد و فرصت توسعه میدان های آزادگان را از دست داده، ضمن آنکه نمی خواهد هند وارد این طرح ها شود. آنها تلاش خواهند کرد تا آنجا که ممکن است موانع بسیاری سر راه هند قرار دهند.
در حالی که دولت ها ممکن است بیایند و بروند، لیکن رابطه ما با همسایگان نباید آسیب ببیند. مهم نیست اگر دولت حاضر فقط برای دو هفته یا بیشتر در قدرت باشد.
هند با داشتن ابتکار عمل در ورود به طرح توسعه بندر چابهار، اکنون در حال امضا یادداشت تفاهم با ایران برای سرمایه گذاری مشترک با هدف احداث یک کارخانه اوره با همکاری ایران است.
اقتصام(6)1063**1558
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
newsroom@irna.ir