سلامت نیوز: حمايت از افراد مبتلا به اختلالات رواني مي‌تواند از خانواده شروع شود. در اينجا برخي از موقعيت‌هايي را آورده‌ايم كه افراد مبتلا به اسكيزوفرني نيازمند كمك از طرف افراد ديگر خواهند بود.
دريافت درمان
افراد مبتلا به اسكيزوفرني اغلب نسبت به درمان مقاوم‌اند و عقيده دارند كه توهمات يا هذيان‌هايشان واقعي‌اند وكمك روانپزشكي لازم نيست. اگر یک بحران رخ دهد، ممکن است نیاز شود تا خانواده و دوستان برای حفظ دوستی خود به صورت ایمن و مطمئن کاری بکنند.مسئله‌ی حقوق بشر به هر تلاشی برای ارائه‌ی درمان وارد شده است. قوانین بیماران را از تعهد غیر ارادی حفظ می‌کنند. اين قوانين از ايالتي به ايالت ديگر (در امریکا) متغير است، اما در كل وقتي افراد به خاطر مبتلا بودن به بيماري‌هاي رواني و امتناع كردن از درمان، براي خودشان يا ديگران خطرناكند، اعضاي خانواده ممكن است پليس را براي انتقال آنها به بيمارستان فرا بخوانند. در اتاق اورژانس يك متخصص سلامت رواني بيمار را ارزيابي خواهد كرد و تعيين مي‌كند كه آيا پذيرش اختياري يا اجباري مورد نياز است.يك شخص مبتلا به بيماري رواني كه نمي‌خواهد درمان شود، ممكن است افكار يا رفتار عجيب را از يك متخصص مخفي كند. بنابراين اعضاي خانواده و دوستان بايد بخواهند تا به صورت خصوصي با شخصي كه ارزيابي بيمار را انجام مي‌دهد، گفتگو كنند وآنچه را درخانه روي مي‌دهد، توضيح دهند. يك متخصص سپس خواهد توانست سوالاتي از بيماران پرسيده و تفكر تحريف شده‌ی آنها را دريابد. متخصصان بايد به صورت شخصي شاهد رفتار عجيب وغريب باشند و افكار هذياني آنها را بشنوند. قبل از اينكه آنها بتوانند به صورت قانونی بستری شدن را توصیه کنند، خانواده و دوستان مي‌توانند اطلاعاتي به آنها بدهند كه به آن نياز دارند.
دريافت مراقبت
همچنين اطمينان از اينكه افراد مبتلا به اسكيزوفرني، بعد از اينكه بيمارستان را ترك كردند، پيوسته براي دريافت كمك و مصرف داروهاي‌شان مراجعه مي‌كنند، بسيار مهم است. اگر بيماران مصرف داروهاي‌شان و يا ملاقات‌هاي پيگيرانه را متوقف كنند، نشانگان روان‌پریشی آنها برگشت خواهد كرد. اگر اين نشانگان شديد باشند، ممكن است آنها حتي در تامين نيازهاي اساسي خوردن، پوشيدن و محافظت از خود ناتوان شوند، ممكن است در بهداشت شخصي خود غفلت كنند، وحتي ممكن است تحت استرس، هرجا كه بندرت انواعي از كمكي كه نياز دارند را دريافت كنند، به انتهاي خط برسند.
خانواده و دوستان همچنين مي‌توانند كمك كنند تا بيماران اهداف واقع بينانه‌اي برگزينند و توانايي عمل كردن در جهان را دوباره كسب كنند. هر قدم به سمت اين اهداف بايد به اندازه‌ی كافي كوتاه بوده تا قابل دسترسي باشد و خود بيماران بايد فضاي حمايتي را دنبال كنند. افراد مبتلا به بيماري رواني كه تحت فشار و بحرانند، معمولا واپس روي مي‌كنند و نشانگان‌شان وخيم‌تر مي‌گردد. گفتن اينكه آنها در مسير صحيح قرار دارند، بهترين راه كمك به آنها براي حركت به سمت جلو است.وقتي‌كه يك شخص مبتلا به اسكيزوفرني بياناتي دارد كه عجيب وغريب يا به روشني كاذب اند، چگونه بايد پاسخ دهيد ؟ چون اين عقايد عجيب وغريب يا توهمات براي بيماران واقعي‌اند، اينكه به آنها بگوييم در اشتباه هستند يا خيال مي‌كنند، فایده‌ای ندارد، و حتي پيش رفتن با اين هذيان‌ها نيز مفيد نخواهد بود. بهتر اين خواهد بود كه به آرامي بگوييم ، شما چيزهايي به صورت متفاوت مي‌بينيد كه بيماران انجام مي‌دهند. اما شما بايد بدانيد كه هر شخص حقي دارد براي ديدن چيزهايي به شيوه‌ی خودش. اغلب مفيدترين راه براي نزديك شدن به افراد مبتلا به اين اختلال، محترمانه، حمايتي و مهربان بودن بدون تحميل كردن رفتار خطرناك يا نامناسب است.
منبع:سایت روان آگاهی