زندگی چادرنشینی در سیبری با دمای منفی 50 درجه سانتی‌گراد

زندگی چادرنشینی در سیبری با دمای منفی 50 درجه سانتی‌گراد موضوعی است که بارها مورد توجه رسانه ها و مستند سازان قرار گرفته است . در این میان قبیله کوچکی از مردم سیبری در دمای منفی 50 درجه سانتی‌گراد زندگی را می‌گذرانند و از گوشت خام گوزن شمالی تغذیه می‌کنند. اخیرا عکس و ویدئوهای جدیدی از این قبیله بسیار قدیمی و دورافتاده منتشر شده است. در ادامه با میهن پست همراه شوید.

دسترسی آسان به سرفصل نوشته ها

زندگی چادرنشینی در سیبری با دمای منفی 50 درجه سانتی‌گراد اگر چه برای هر کسی امکان پذیر نیست اما مردم «ننتسی» مردم چادرنشینی در منطقه یامال ننات، به معنی لبه جهان ، واقع در حومه روسیه هستند؛ دمای این منطقه تا منفی 50 درجه سانتی‌گراد می‌رسد.

قبیله ننتسی‌ ها در چادرهای سرخپوستی ساخته شده از پوست گوزن شمالی زندگی می‌کنند، لباس‌های تنشان از خز گوزن شمالی درست شده است، از گوشت خام گوزن شمالی تغذیه می‌کنند و این حیوان را برای خشنودی خدایان دین باستانی خود قربانی می‌کنند. مردم این قبیله هر سال بیش از 1000 مایل روی سورتمه‌های چوبی دست‌سازشان مهاجرت می‌کنند.

گروهی از عکاسان و فیلمبرداران بنام «میراث من» به مدت یک ماه در میان قبیله ننتسی‌ها زندگی کردند تا شیوه حیات آن ها را مستندسازی کنند. این مستند به عنوان بخشی از یک پروژه بزرگ است که هدف آن حفظ میراث قبایل تقریبا منقرض شده در سراسر جهان است.

زندگی چادرنشینی در سیبری با دمای منفی 50 درجه سانتی‌گراد در میان ننتسی‌ها از هزاران سال پیش تا اکنون وجود داشته و این کوچ‌ نشینان در دشت‌های هموار قطب جنوب زندگی می‌کنند که بیش از 2000 مایل از مسکو، بیشتر از فاصله لندن تا نیویورک فاصله دارد.

بد نیست بدانید که تعداد نفرات این قبیله تقریبا 10 هزار نفر است و دارای گله‌ای متشکل از 300 هزار گوزن‌های شمالی هستند و البته خانواده‌ های ننتسی‌ها از الگوی مهاجرت طبیعی گوزن شمالی پیروی می‌کنند و در سراسر دشت، سرزمین‌های متروک و آب‌های یخ‌زده رودخانه اوب سفر می‌کنند.

با این حال گله گوزن وحشی ننتسی‌ها برای بقای آن ها حیاتی است، در واقع آنها کل زندگی خود را صرف پرورش این موجودات می‌کنند چرا که ننتسی‌ها گوشت خام اضافی را که مصرف نمی‌شود به کارخانه‌ها می‌فروشند و بخشی از آن هم به کشورهای اروپایی عرضه می‌شود.

پوست گوزن شمالی نیز برای ساخت لباس و چادرها استفاده می‌شود چراکه عایق بسیار مناسبی در برابر سرمای استخوان‌سوز محیط است و وقتی که ننتسی‌ها در حال سفر هستند، مجبور به بازسازی این چادرها هستند.

گولان، سرپرست این پروژه، از زمانی که با ننتسی‌ها سپری کرده، می‌گوید:

این سفر واقعا الهام بخش بود. خانواده‌های ننتسی‌ها در دل دشت‌های هموار قطبی جا خوش کرده‌اند و دست تنها با قدرتمندترین عناصر طبیعت مقابله می‌کنند.

شاهار، یکی از اعضای تیم مستتند سازی زندگی چادرنشینی در سیبری با دمای منفی 50 درجه سانتی‌گراد در خصوص حضورش در میان این قبیله به رسانه ها گفته ، زمان زیادی را صرف شناختن این قبیله کردیم. در این مدت فقط از آنها سوال نکردیم بلکه با آنها زندگی کردیم، با بچه‌های آنها بازی کردیم، با سگ‌های آنها بازی کردیم. به آن ها گوش دادیم و داستان‌های زیبا شنیدیم.