صنعت پالایشگاهی و صنایع پایین دستی آن از جمله صنعت پتروشیمی، نقش اساسی در تحقق این هدف دارند. لکن تحلیل‌های ارائه شده در این گزارش نشان می‌دهد که عملکرد واحدهای پالایشگاهی کشور به لحاظ تولید فرآورده‌های با ارزش افزوده بالا، ضعیف بوده که عمده دلایل آن به شرح زیر است:
۱- نامناسب بودن الگوی پالایشی کشور از عمده دلایل پایین بودن میزان تولید فرآورده‌های با ارزش افزوده بالا در واحدهای پالایشگاهی کشور است. عدم استفاده از فرآیندهای تبدیل ثانویه در پالایشگاه‌های کشور و پایین بودن ضریب پیچیدگی آن‌ها، موجب افزایش سهم فرآورده‌های سنگین نسبت به فرآورده‌های سبک شده است.
۲- تولید بیشتر از ظرفیت اسمی واحدهای پالایشگاهی کشور از دیگر دلایل ضعف عملکرد پالایشگاه‌های کشور است، به طوری که برای مثال در سال ۱۳۹۰ متوسط نسبت ظرفیت عملی به ظرفیت اسمی پالایشگاه‌های کشور ۸/۱۲۹ درصد بوده است. بالابودن این نسبت منجر به خروج الگوی پالایشی کشور از استانداردهای معمول و تولید بیشتر فرآورده‌های سنگین در مقایسه با فرآورده‌های سبک (که ارزش افزوده بالاتری دارند) شده است.
این گزارش می‌افزاید: بر اساس نتایج بررسی به عمل آمده ارزش افزوده فرآورده‌های نفتی تصفیه شده در سال ۱۳۹۰ با استفاده از قیمت‌های فوب خلیج فارس، معادل ۴۶/۲۳۴۹ میلیون دلار برآورد شده است. تحلیل آمار موجود نشان می‌دهد با ارتقای کارآیی فنی پالایشگاه‌ها و تطابق الگوی پالایشی کشور حداقل با الگوی پالایشی جهان، می‌توان انتظار داشت که ارزش افزوده پالایشگاه‌های کشور دو برابر شود.
در حال حاضر خوراک و سوخت تعدادی از مجتمع‌های پتروشیمی کشور از طریق پالایشگاه‌های داخلی تامین می‌شود که از این طریق انواع محصولات پتروشیمی از جمله آروماتیک‌ها، اتیلن، پروپیلن و سایر محصولات در کشور تولید می‌شود نتایج این گزارش نشان می‌دهد که در سال ۱۳۹۰ مجموع ارزش افزوده محصولات شیمیایی از جمله مواد شیمیایی اساسی، کود‌ها، پلیمر‌ها و ساخت لاستیک مصنوعی به قیمت ثابت سال ۱۳۷۵ حدود ۱۹۴۳۳ میلیارد ریال بوده است. بنابراین تکمیل زنجیره ارزش فرآورده‌های نفتی در صنعت پتروشیمی علاوه بر ایجاد ارزش افزوده بالا، اشتغال‌زایی، عدم نیاز به واردات و صرفه جویی ارزی برای کشور به همراه دارد.
این گزارش در پایان پیشنهادهایی مطرح ساخته است که بدین شرحند:
۱- تسریع در تکمیل و ساخت واحدهای پالایشی در حال احداث به منظور افزایش ظرفیت اسمی پالایشی مورد نیاز کشور.
۲- اصلاح الگوی پالایشی کشور و بهبود ضریب پچیدگی پالایشگاه‌های ۹ گانه موجود کشور با استفاده از فرآیندهای تولید ثانویه و به کارگیری تکنولوژی پیشرفته.
۳- احداث پالایشگاه‌های مقیاس کوچک.
۴- رشدو توسعه صنایع پتروشیمی همزمان با کاهش تولید فرآورده‌های سنگین از طریق ایجاد واحدهای شکست کاتالیستی (FCC) در پالایشگاه‌ها و اجرای طرح‌های یکپارچه سازی پالایشگاه و پتروشیمی.
انتهای پیام/
