ابتکار نوشت:
فوتبال ايران در شرايطي روزهاي سردرگمي و بلاتکليفي را دوباره آغاز کرده که کمتر از هفت ماه ديگر بايد در ميدان مهم جام ملت‌هاي آسيا براي شکستن طلسمي 39 ساله به ميدان برود. با اين حال اين روزها همه دنبال اين هستند که کي‌روش را در تيم ملي نگه دارند. اين در حالي است که کي‌روش با همه خوب بودنش، نقايص زيادي هم داشت و دردسرهايش کمتر از خدماتش نبود.
شکست غير منتظره يا قابل پيش‌بيني برابر بوسني، هر چه بود روياي صعود تيم ملي ايران به جمع 16 تيم برتر جام بيستم را پايان داد و جشن و شادي‌هاي مردم ايران را با اشک و اندوه عوض کرد. ما احساسي هستيم، اين يک ضعف بزرگ است که با يک نتيجه خوب تا عرش بالا مي‌رويم و با يک ناکامي همه چيز را زير سوال مي‌بريم.اما اين فوتبال است و قانون نانوشته آن؛ تا دقيقه 90 نمي‌توان از موفقيت اطمينان داشت اما همين که اميدي مي‌بنديم و دل‌مان را به روزهاي رويايي خوش مي‌کنيم، باز هم اتفاقي ارزشمند است زيرا در مستطيل سبز لحظاتي زيبايي براي‌مان رقم مي‌خورد.
حال بايد يک سوال را مطرح کرد که “آيا همين اميدهاي چند روزه براي صعود حاصل استراتژي کارلوس کي‌روش و تلاش و جنگندگي بازيکنان ايران در دو ميدان سخت برابر نيجريه و آرژانتين نبود؟” که حالا آن روزها را فراموش کرده و دوباره اسير جو ناکامي‌ها، سعي در از بين بردن آن خاطرات شيرين مي‌کنيم.يادمان نرود تيم ملي به خاطر تحريم و مشکلات سياسي بازي‌هاي تدارکاتي بسياري را از دست داد و در اين جام برابر آرژانتين مدعي قهرماني و بوسني که شايسته صعود بود اما با ناداوري حذف شد، شکست خورد.
درست است جام جهاني براي فوتبال ايران تمام شد اما آيا واقعا بايد اسير اين “تمام شد”ها بمانيم و باز هم زمان را براي موفقيت‌هاي آينده از دست بدهيم؟ اينجا بايد دوباره و با دقت بيشتر صحبت‌هاي کي‌روش بعد از شکست مقابل بوسني را مرور کنيم: “مهمترين نکته از جام جهاني برزيل، آموختن اين موضوع است که براي موفقيت بايد سخت کار و برنامه‌ريزي کرد. همچنين زمان را نبايد از دست داد و از همين فردا بايد کار را شروع کرد.”اما اين فردا چه زماني هست و کي مي‌آيد؟. اين سوالاتي است که نبايد آنقدر پرسيده شود تا زمان را براي استمرار موفقيت‌هاي جام بيستم، هرچند به قول منتقدان آنچنان نبود، از دست دهيم زيرا بايد راهي که با کي‌روش آغاز شد، به سرانجام رساند.
يک سؤال تکراري
داستان ماندن يا رفتن کارلوس کي‌روش، سوژه جديد فوتبال ايران بعد شکست از بوسني و بازگشت تيم ملي به ايران است، اما هرچه هست نبايد اين داستان طولاني شود و روزهاي مهم ديگري را از فوتبال ايران بگيرد.
امروز خيلي‌ها دوست دارند کي‌روش بماند که قطعا ماندنش به نفع ايران است تا رفتنش زيرا زير و بم فوتبال ايران را بهتر شناخته و حالا بهتر مي‌داند بايد چه کاري انجام دهد. خيلي‌ها هم دوست دارند او برود زيرا ماندنش را سدي براي رسيدن به اهداف‌شان مي‌بينند و يا به عملکردش انتقاد دارند.
از امروز تا آغاز جام ملت‌ها تنها 191 روز باقيمانده است، کمتر از 7 ماه که بسياري از اين زمان باقيمانده، صرف برگزاري مسابقات ليگ مي‌شود. جام جهاني با تمام روزهاي خوب و بدش به پايان رسيد و از امروز بايد به فکر پايان دادن به طلسم 39 ساله ناکامي فوتبال در بالاي سر بردن جام ملت‌هاي آسيا بود. همان موضوعي که کي‌روش در خداحافظي تلويحي‌اش از جام جهاني به آن اشاره کرد. بايد از تاريخ درس گرفت و حداقل اينبار به صحبت‌هاي اين مربي با تجربه گوش فرا داد تا فردا حسرت ناکامي در جام ملت‌ها، به حسرت ناکامي در صعود به مرحله يکهشتم نهايي جام جهاني، اضافه نشود. صحبت‌هايي که به آغاز کار و تلاش سخت از همين فردا اشاره مي‌کند و مشخص کردن قطعي سرمربي در زمان کوتاه، ابتداي اين راه دشوار خواهد بود.
آينده فداي “تمام شد”ها نشود
جام جهاني تمام شد اما فراموش نکنيم اين تورنمنت بزرگ آغاز سال فوتبالي “ايران” بود. فراموش نکنيم فوتبال ايران در سال 93 بايد در 6 آزمون مهم ديگر براي کسب موفقيت‌هاي بزرگ ديگر هم به ميدان برود. اين راه سخت، از 30 روز ديگر با رقابت تيم نونهالان ايران در مسابقات قهرماني زير 14 سال آسيا شروع مي‌شود، سپس شانزدهمين دوره مسابقات فوتبال قهرماني آسيا و انتخابي جام جهاني نوجوانان 2015 – شيلي از 15 تا 29 شهريورماه در تايلند برگزار مي‌شود . کسب طلاي بازي‌هاي آسيايي اينچئون کره‌جنوبي، آرزوي ديگر اهالي فوتبال است، مسابقاتي که از جمعه 28 شهريورماه تا 12 مهرماه در کره‌جنوبي برگزار مي‌شود و شاگردان نلو وينگادا براي جبران ناکامي دو دوره گذشته، کار دشواري را پيش رو دارند. پنج روز بعد از پايان آن رقابتها، يعني 17 مهرماه، چهل و هفتمين دوره مسابقات فوتبال قهرماني جوانان آسيا 2014 – ميانمار و انتخابي جام جهاني جوانان 2015 – نيوزلند آغاز مي‌شود که شاگردان علي دوستي‌مهر براي شکستن طلسم 14 سال ناکامي در رسيدن به جام جهاني و تعبير روياي قهرماني در آسيا بعد از 38 سال، بايد در گام نخست به مصاف تيم‌هاي ميانمار، تايلند و يمن بروند.
قطعا موفقيت تيم اميد در بازي‌هاي آسيايي اينچئون و تيم‌هاي نونهالان، نوجوانان و جوانان در مسابقات آسيايي مهم است اما دومين رويداد مهمي که تيم ملي ايران در سال 93 پيش رو دارد، حضور در شانزدهمين دوره مسابقات جام ملت‌هاست. رقابتهايي که از روز 19 ديماه تا 11 بهمن‌ماه در استراليا برگزار خواهد شد.
هنوز مشخص نيست تيم ملي با هدايت کارلوس کي‌روش يا مربي ديگري در اين جام به ميدان خواهد رفت اما هر کسي که روزي نيمکت هدايت ملي‌پوشان ايران بنشيند، کار دشواري را در اين جام پيش رو دارد زيرا بايد روياي 39 سال قهرمان نشدن در اين جام را تعبير کند، آنهم در شرايطي که تيم ايران در گام نخست بايد برابر امارات، قطر و بحرين به ميدان برود.
و در نهايت آزموني مهم براي رسيدن به المپيک، آنهم در مسابقاتي تحت عنوان قهرماني زير 22 سال آسيا، رقابتي که از روز 20 بهمن‌ماه تا 2 اسفندماه آغاز مي‌شود و 4 تيم برتر آن به المپيک 2014 ريو برزيل مي‌روند. موفقيت در آن مسابقات آرزوي هر ايراني است زيرا طلسم غيبت 40 ساله ايران در المپيک را مي‌شکند.
باز هم تکرار مي‌کنيم جام جهاني با همه اشک‌ها و لبخندها، بالا و پايين‌ها، شکست‌ها و موفقيت‌ها به پايان رسيد. بايد همانند ساير کشورها از اين باخت‌ها درس بگيريم و به فکر آينده بهتر فوتبال باشيم اما اگر بخواهيم همانند گذشته در حاشيه‌هاي اين ناکامي‌ها غرق شويم، باز هم از فوتبال دنيا و حتي فوتبال آسيا عقب‌تر خواهيم ماند.