مدیرکل بهزیستی استان اصفهان گفت: نقش‌آفرینی یک معلول در تئاتر می‌تواند او را برای اجرای نقش‌های گوناگون در جامعه آماده کند و یک ایفای نقش توسط معلول شاید با سال‌ها مصرف دارو برابری کند.
سعید صادقی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه اصفهان با بیان اینکه می‌توان برای درمان معلولان ذهنی از هنر استفاده کرد، اظهار کرد: یک تئاتر می‌تواند مهارت‌های نه گفتن را به معلولان آموزش دهد، حتی می‌تواند نقش پیشگیرانه و تغییر و تحول نظام‌های اجتماعی داشته باشد که نگرش مردم را به یک پدیده از جمله به معلولان تغییر دهد.
وی با اشاره به جنبه‌های درمانی تئاتر برای معلولان افزود: اختلالات روانی در قالب نقش‌آفرینی، سایکودرام و نمایش باعث درمان می‌شود و تخلیه هیجان، یادگیری و تغییرات رفتاری ایجاد می‌کند.
یک ایفای نقش توسط معلول شاید برابری کند با سال‌ها مصرف دارو
مدیرکل بهزیستی استان اصفهان ادامه داد: بیشترین تاثیر تئاتر به تعهدی است که معلول به ایفای نقش دارد. وقتی قبول می‌کند تا این نقش را ایفا کند به نوعی بصیرت می‌یابد و خویشتن‌داری می‌کند. وقتی نقش را به او می‌دهند دیگر نمی‌تواند هر کاری می‌خواهد انجام دهد و باید طبق یک روال عمل کند. این امر می‌تواند بعداً در زندگی او بسط یابد. یعنی همین نقش را نیز در زندگی و نقش اجتماعی خود ایفا کند.
صادقی با بیان اینکه در حوزه معلولان بسته به نوع آنها مدل‌های آموزشی متفاوتی وجود دارد و بچه‌ای که در حد آموزش‌پذیر است مدل آموزش‌پذیری او با دیگری متفاوت است، خاطرنشان کرد: ابتدا سطح هوش و میزان معلولیت بچه‌ها بررسی و متناسب با آن به آنها نقش داده می‌شود تا در تئاتر ایفا کنند.
وی با اشاره به جشنواره تئاتر معلولان اضافه کرد: جشنواره معلولان این پیام را دارد که معلولان توانمند هستند حتی گاهی بالاتر از نمایش می‌توانند نقش‌های اجتماعی را انجام دهند. علاوه بر این معلولان نیاز به دیده شدن و فرصت‌های برابر دارند بنابراین آنها هم جشنواره و نشاط می‌خواهند.
مدیرکل بهزیستی استان اصفهان افزود: برای پدر و مادران نیز خوب است چراکه احساس می‌کنند فرزندشان می‌تواند در جامعه ایفای نقش کند.
وی تصریح کرد: تماشای یک تئاتر و فیلم خوب می‌تواند ایجاد نشاط کند و بسیاری از پدیده‌های اجتماعی از جمله خشونت و افسردگی را از بین ببرد. وقتی می‌گوییم جشنواره به معنای این نیست که فقط یک نقش ایفا و بعد تمام می‌شود بلکه این بستری برای ایفای نقش در واقعیت است.
صادقی با بیان اینکه انجمن هنری در تمام هنرها می‌تواند ایجاد شود، گفت: در یکی از مراکز به معلولان فلوت آموزش داده می‌شد و بسیار خوب و جالب بود. این موسیقی هدفمند و جامعه‌پسند است که هدف درمانی و اجتماعی دارد. بسیاری از معلولان شغل دارند و میان مردم کار و فعالیت و در کنار آنها زندگی می‌کنند حتی در برخی مواقع بهتر از دیگران زندگی می‌کنند. بنابراین تئاترها و نمایش‌ها می‌تواند جایی برای نشان دادن توانایی‌های آنها باشد وحاکی از آن است که معلولان هم می‌توانند مثل بقیه در جامعه زندگی کنند.
وی با تاکید بر اینکه معلولیت، محرومیت نیست بلکه نوعی محدودیت قابل رفع است، اظهار کرد: اگر یک نفر دارای نقصی چون نابینایی است با تقویت سایر حواس خود می‌تواند بسیار پیشرفت کند، یک معلول جسمی با نقش‌آفرینی در تئاتر می‌تواند نشان دهد که نیاز به دلسوزی و ترحم ندارد.
مدیرکل بهزیستی استان اصفهان افزود: بزرگترین دلسوزی برای افراد معلول پذیرش آنها به عنوان شهروندان درجه یک و استقبال از آنها در جامعه و جشنواره‌ها و حمایت از حقوق آنهاست. دلسوزی‌های جامعه به این دلیل است که اغلب شرایط برای معلولان مناسب نیست و فکر می‌کنیم باید نسبت به آنها دلسوزی کنیم.
صادقیان با تاکید بر افزایش تئاترهای معلولان ادامه داد: تئاترهای معلولان می‌تواند به شدت در نگرش مردم تغییر ایجاد کند و رسانه‌ای برای انتقال پیام، عاطفه، هیجان و مفهوم اجتماعی باشد. با اجرای یک تئاتر از معلولان، مردم متوجه می‌شوند که آنها هم آدم‌های توانمندی هستند و مادران و پدران معلولان وقتی این تئاترها را می‌بینند از مشکلاتی نظیر افسردگی آزاد می‌شوند.
وی در پایان با اشاره به موسیقی درمانی اضافه کرد: تحقیقات نشان می‌دهد موسیقی درمانی بیشتر در کودکان کم توان ذهنی و بیماران اعصاب و روان کاربرد دارد. اما بومی‌سازی و تطبیق آن با فرهنگ ما بسیار مهم است. ممکن است در غرب موسیقی‌ای نواخته شود که با فرهنگ ایرانی اسلامی هماهنگ نباشد. موسیقی در درمان، تخلیه هیجانی، ترشح واسطه‌های شیمیایی که خُلق ما را تنظیم می‌کند نیز موثر است.
انتهای پیام