س-ر دانشجوی دانشگاه پیام نور واحد ملارد و مهمان ترمی واحد اسلامشهر در مطلب ارسالی برای «نگاه شما» نوشت:
چند سال پیش وقتی در دانشگاه پیام نور قبول شدم چندان علاقه ای به رفتن به این دانشگاه نداشتم ولی به دلایل اینکه شهریه ی پایینتری نسبت به دانشگاه آزاد دارد این دانشگاه را انتخاب کردم.
در ابتدای امر متوجه شدم استادان این دانشگاه اکثرا از خود دانشگاه پیام نور هستند و در سطح علمی بسیار پایینی قرار دارند. از نظر ساختمان و تجهیزات هم همینطور . معمولا یک ساختمان یا مدرسه ی مستهلک را اجاره میکنند و چون ساختمان اجاره ایست هیچ هزینه بابت تعمیرات آن نمیشود. تخته وایت بورد های مستهلک و صندلی های مستهلک هم که مسئله ای عادی بود.
استادان هر موقع دلشان میخواهند بر سر کلاس میایند و هیچ توبیخی نمیشوند در صورتی که 30 دانشجو از جای جای شهر با هزینه های گزاف تاکسی و مرخصی و هزار دردسر بر سرکلاس آمده اند ولی استاد نمی آید چون دوست نداشته یا جای
دیگر کار داشته.
شهریه هر ترم 20 درصد افزایش پیدا میکند و این افزایش شامل تمام دانشجوها میشود چه انها که جدید الورود هستند چه انها که ترم 7 و 8 هستند در صورتی که شهریه ی دانشگاه ازاد برای یک دانشجو از زمان ورود تا فارق التحصیلی یکی است و شامل افزایش شهریه نمیشود.
کارمندان بخش اداری هم که اصلا پاسخگو به کار دانشجویان نیستند. و برای یک نامه ی اشتغال به تحصیل باید یکی دوماه بروی و بیایی و با هزار التماس بتوانی یک نامه اشتغال به تحصیل و یا درخواستی بگیری . البته اگر بتوانی کسی را پیدا کنی که کارت را انجام دهد!
کارمندان بخش اداری کم هستند و کارمندان موجود معمولا کار 2 یا 3 نفر را انجام میدهند و به همین دلیل کارهای دانشجویان جزو الویت سوم و چهارم قرار دارد.
خود دانشگاه پیام نور میداند چه دانشگاهها و چه واحدهایی تاسیس کرده که برگزاری امتحانات را به حراست کل سپرده تا حداقل اگر یک کار سر وقت و درست انجام شود آن هم برگزاری امتحانات است.
تمام دانشجویان پیام نور فقط افسوس میخورند و میسازند و میسوزند و دلشان خوش است که قرار است یک لیسانس بگیرند که به درد گزاشتن بر روی تاقچه میخورد.