تنگ بستانک فارس یکی از زیباترین جاذبه های دیدنی ایران است که به عنوان بهشت گمشده ایران شناخته شده است و گردشگران بسیاری را جذب می کند. در ادامه با میهن پست همراه می شوید.چرا تنگ بستانک؟
طبیعتی بسیار زیبا و چشم‌اندازهای خیره‌کننده دارد و به بهشت گمشده ایران مشهور است.
آب‌و‌هوایی دلپذیر و خنک در تابستان دارد.
می‌توانید پیمایشی جذاب را در این مکان تجربه کنید.
این منطقه با وجود قرارگیری در نیمه جنوبی ایران، بسیار سرسبز است و شبیه به جنگل های شمال به نظر می‌رسد.
آشنایی با تنگ بستانک
تنگ بستانک مشهور به بهشت گمشده، نام منطقه‌ای ییلاقی در استان فارس است؛ منطقه‌ای که تا اواخر دهه ۵۰ برای گردشگران ناشناخته بود و گروه‌های کوه‌نوردی و طبیعت‌گردی در اوایل دهه ۶۰ باعث شهرت آن شدند. چشم‌اندازهای طبیعی منحصر به فرد منطقه باعث شد تا آن را در سال ۱۳۷۸ به عنوان منطقه حفاظت‌شده جنگلی تنگ بستانک ثبت کنند. این منطقه رویایی به دلیلی زیبایی‌های بی‌بدیلش به بهشت گمشده نیز مشهور شده است. وسعت تنگ بستانک به بیش از ۱۵۰۰۰ هکتار می‌رسد وبین دو کوه به ارتفاع ۱۷۰۰ تا ۲۷۰۰ متر قرار دارد. در این مطلب به بخشی از این منطقه که بیشتر مورد توجه گردشگران است، می پردازیم و دیدنی ها و تفریحات آن را بررسی می کنیم.
دمای هوا در تنگ بستانک پایین است و نور خورشید مستقیم به آن نمی‌تابد. دلیل آن نیز بستر سنگی و درختان چنار و گردویی هستند که عمده پوشش گیاهی متراکم منطقه را تشکیل میدهند. همچنین اقلیم مناسب، شرایط زیست محیطی غنی و خوبی به منطقه بخشیده که شما با دیدن آن تصور می‌کنید در جنگل‌های سرسبز شمال ایران قرار دارید. به‌طور کلی تنگ بستانک کوهستانی و دارای پوشش جنگلی است و در میان آن رودخانه‌ای زلال با آبشارهای کوچک و بزرگ دیده می‌شود. بهشت گمشده در سال‌های اخیر به یکی از مناطق محبوب گردشگران برای طبیعت‌گردی در استان فارس تبدیل شده و مسافران زیادی را به سوی خود می‌کشاند.
دیدنی ها و تفریحات تنگ بستانک
مسیر تنگ بستانک: مسیر دسترسی به این منطقه از شهرهای بیضا و کامفیروز می‌گذرد و فرصت دیدن کوچه‌باغ‌ها، مزارع، باغ‌ها و شالیزارها را به شما می‌دهد. اگر از سمت شیراز به راه بیفتید، در این مسیر شانس دیدن منظره خیره کننده دریاچه سد درودزن را دارید که عنوان قدیمی‌ترین سد خاکی در خاورمیانه را به خود اختصاص داده است. جنگل‌های انبوه بلوط در مسیر حال و هوایی خوش برای‌تان به ارمغان می‌آورند و زیبایی‌ها تا رسیدن به تنگ بستانک ادامه دارند.
بازدید از دره: در این دره انبوهی از درختان چنار به چشم می‌خورد و رسوباتی از جنس آهک که دیواره‌های دره را آراسته‌اند. در تنگ بستانک فارس رودخانه‌ای جاری‌ست که از سد درودزن می‌آید و در امتداد آن آبشارهای کوچک و کم ارتفاعی دیده می‌شوند. این مسیر تا رسیدن به آبشار اصلی تنگ بستانک، کف‌سازی شده و به راحتی می‌توانید آن را بپیمایید. پس از مدتی پیاده‌روی آبشار اصلی تنگ بستان را می‌بینید که به صورت دوپله‌ای است. پس از آبشار با طی حدود ۲٫۷ کیلومتر به محلی می‌رسید که به سرچشمه شهرت دارد و دارای آب فراوان است. در اینجا به یک دوراهی برمی‌خورید. وارد راه سمت راست که شوید در یک مسیر پاکوب قدم بر‌می‌دارید و باغ های سیب و گردو و در نهایت روستای جیدرزار(Jiderzar) را می‌بینید. راه سمت چپ شما را به حوضچه‌ای به عمق ۳ تا ۴ متر می‌رساند که به استخر ۹ متری شهرت دارد و زیر یک طاق سنگی در فضایی غارمانند و سرپوشیده واقع شده است. از بالای طاق که گذر کنید بستر خشک رسوبی و دیواره‌های سبز را مشاهده می‌کنید. هر چه پیش تر بروید مسیر کم‌عرض‌تر می‌شود و دیواره های بلند شما را احاطه می کنند. در نهایت پس از ۲۰ دقیقه به جنگل انبوه بلوط و انتهای تنگه می‌رسید.
کوه‌نوردی و صخره‌نوردی: تنگ بستانک منطقه‌ای کوهستانی‌ست و صخره‌های متعددی دارد؛ به همین دلیل کوه‌نوردان و صخره‌نوردان را به سوی خود می‌کشاند. در واقع اولین بار کوه‌نوردان بودند که این منطقه را به جامعه گردشگری معرفی کردند و باعث شهرت آن شدند.
