میهن پست – سیاره ناهید یا زهُره به ترتیب فاصله از خورشید، دومین سیاره سامانه خورشیدی است که میان زمین و تیر (عطارد) قرار گرفته‌است. این سیاره نزدیک‌ترین سیاره به زمین می‌باشد و بعد از ماه، درخشان‌ترین جرم آسمانی طبیعی است که به هنگام شب از زمین رویت می‌شود. زهره داغ‌ترین سیاره در سامانه خورشیدی است. جو ضخیم و غلیظ آن موجب می‌شود که دیدن سطح آن از طریق رصد، دشوار باشد.
این سیاره بدون ماه است و از بسیاری دیدگاه‌ها چون اندازه، جرم، گرانش و ترکیبات ساختاری به زمین همانندی دارد و به همین شَوَند به آن برنام خواهرِ زمین را داده‌اند. یکی از شوندهای این نام گذاری این است که دانشمندان می‌گویند در چند میلیون سال پیش سیاره ناهید بسیار همانند زمین بوده و دارای شرایط زندگی بوده است
زهره یکی از روشن ترین سیارات آسمان شب در ماه جاری است روز شنبه ۶ ژوئن (۱۶ خرداد) این سیاره در روشن ترین وضعیت خود در آسمان قرار داشت. با توجه به اینکه تابستان در نیمکره شمالی در حال شروع شدن است، ماه ژوئن (۱۱ خرداد تا ۱۰ تیرماه) با خود یک بغل سیارات روشن را به ارمغان می آورد تا علاقمندان نجوم و تماشای آسمان بتوانند با فراغ بال به نظاره آنها بنشینند، البته به شرطی که وضعیت جوی مساعد باشد و شما نیز از مکان و زمان تماشای سیارات مزبور مطلع باشید.
همزمان با آغاز ماه ژوئن، می توانید سیاره زحل را به هنگام غروب در پایین آسمان و سمت جنوب شرقی مشاهده نمایید، آنهم درحالیکه ماه تقریبا کامل، چند درجه آنطرف تر در آسمان خودنمایی می کند. زهره نیز در تاریخ ۶ ژوئن به بیشترین میزان کشیدگی خود از خورشید رسیده و بالاترین میزان درخشندگی را خواهد داشت، هرچند که به موازات گذر روزهای ماه، این سیاره به نسبت ماه های اخیر در قسمت پایین تر آسمان قرار می گیرد.
اگر این موضوع را دنبال کرده اید می دانید که در تاریخ ۱۴ ژوئن یعنی (۲۴ خرداد) مریخ پشت خورشید قرار گرفت که البته سایر سیاراتی که در این ماه می توان مشاهده شان کرد عبارتند از مشتری و زحل که درخشش خاصی خواهند داشت.
کاوشگری در ناهید
سفینه مارینر ۲، که در اوت ۱۹۶۲ پرتاب شد، در دسامبر ۱۹۶۲ از ۳۵۰۰۰ کیلومتری ناهید گذشت. مشاهدات این سفینه نشان داد که زهره را ابرهای سفید رنگ مایل به زردی، کاملاً پوشانده‌است و شکافی در این ابرها نیست که از راه آن بتوان نظری به سطح جامد این سیاره افکند. سفینه مارینر ۱۰ در فوریه ۱۹۷۴ از ارتفاعی کمتر از ۶۵۰۰ کیلومتری، زهره را مورد پژوهش قرار داد و معلوم شد که این ابرها حرکت منطقه‌ای دارند و با سرعتی بیش از ۲۴۰ کیلومتر در ساعت سیاره را دور می‌زنند و در مناطقی از زهره که رو به خورشید است، برهمکنشی میان جریان‌های بزرگ مقیاس همرفتی با این حرکت منطقه‌ای وجود دارد. در ۲۲ اکتبر ۱۹۷۵ وسیله‌ای از سفینه بدون سرنشین ونرا ۹ متعلق به اتحاد جماهیر شوروی سابق، بر زهره فرود آمد و علی رغم شرایط فوق‌العاده سخت دما و فشار توانست به مدت ۲ ساعت عکس‌هایی از چشم انداز این سیاره بگیرد و اطلاعات گسترده‌ای از سطح زهره بفرستد. سه روز بعد وسیله مشابهی از سفینه ونرا ۱۰ در ۲۲۰۰ کیلومتری محل فرود وسیله ونرا ۹ به زهره نشست و یافته‌های خود را به مدت ۶۵ دقیقه ارسال کرد. این عکس‌ها، نخستین عکس‌هایی بودند که تا آن زمان از سطح سیاره‌ای دیگر گرفته شده بود.
