مسئول میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری بشرویه گفت: بافت تاریخی بشرویه سالمترین بافت در استانهای خراسان است که شامل بناهایی از دوره تیموری تا اواخر پهلوی است و نمونهای منحصر بهفرد از معماری سنتی در محدودهی کویر و مناطق گرم و خشک است.
«هاشم اتفاقی» در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقهی خراسانجنوبی، اظهار کرد: بافت تاریخی بشرویه، 4 محله تاریخی به نامههای «سرپل»، «پائین محله»،«میانده» و«مقری» دارد.
وی ادامه داد: در گذشته دور تا دور این محلات را بارویی فرا گرفته که احتمالاً در دورهی زندیه ساخته شده این بارو را در بشرویه به نام دیوار «شهربند» میشناسند.
مسئول میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری بشرویه افزود: میدان اصلی شهر در نقطهی تلاقی 4 محله قرار داشته که میدانی مستطیل شکل بوده(حدود میدان امام خمینی فعلی) و از آن معابر اصلی شهر(معبر رقه و معبر رباطی) جدا میشده است.
اتفاقی گفت: در سالهای بعد با ساخت جاده جدید طبس تعریض معابر در راسته شمالی و جنوبی انجام میشود و از اهمیت راسته «شرقی – غربی» کاسته میشود.
وی ادامه داد: در بافت تاریخی بشرویه تنوع معماری اصیل ایرانی دیده میشود که انواع خانههای کوچک پیمون، بزرگ پیمون و خانههای چهارصفه، دو صفه و تکصفه خشت و گلی از شاخصههای آن است.
مسئول میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری بشرویه تصریح کرد: از دیگر شاخصههای معماری این بافت بادگیرهای یک طرفهای است که بر فراز خانههای تاریخی این بافت ساخته شده و جهت آنها نشان از مطلوب بودن بادهای شمال و شمال غربی در این منطقه دارد.
اتفاقی خاطرنشان کرد: معابر بشرویه در مسیر قناتهایی که از سمت کوههای رقه در جریان است، شکل گرفته و مهمترین آنها کوچه رباطی است که هماکنون نیز یکی از سالمترین معابر تاریخی شهر است.
وی ادامه داد: از دیگر معابر تاریخی این شهر که هنوز هم اهمیت دارد میتوان به کوچه «مهری»، «مستوفی» و کوچه «آشتیکنان» اشاره کرد.
مسئول میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری بشرویه خاطرنشان کرد: این شهر هیچگاه دارای راسته بازار سرپوشیده نبوده و بنا به اسناد تاریخی تجارت در این شهر بدون واسطه میان بازرگان و تولیدکننده به انجام میرسیده است.
انتهای پیام