جنگ ستارگان واقعی در فضا در حالی روی می دهد که ستارگان غول پیکر روبروی هم قرار میگیرند و ستاره کوچکتر در فضای ستاره دیگر نابود خواهد شد. در ادامه با میهن پست همراه شوید.
در تصاویر جدیدی که توسط محققان رصدخانه آرایه میلیمتری بزرگ آتاکاما منشر شده تصویری از پسامد‌های نبرد تن به تن ۲ ستاره به نمایش درآمده است. به گفته این محققان گازهای موجود در سحابی HD101584 ، یک مخلوط عجیب و پیچیده به نظر می‌رسند که از توفان حاصل از بلعیدن ستاره کوچک توسط یک غول سرخ، شکل گرفته‌اند. سحابی HD 101584 با فاصله حدود ۱۸۰۰ تا ۵۹۰۰ سال نوری در صورت فلکی قنطورس قرار دارد.
دانشمندان با تهیه تصاویر و تجزیه و تحلیل‌های تازه می‌گویند این ابر هنگامی ایجاد شد که ستاره اصلی سیستم به صورت یک غول سرخ متورم شده و سرانجام به اندازه کافی بزرگ شد تا همتای کوچک خود را ببلعد. با این حال به جای اینکه کاملاً تحت تأثیر گسترش ستاره قرار گیرد، ستاره کوچکتر به صورت مارپیچی به سمت هسته ستاره بزرگتر حرکت نمود اما نتوانست با آن برخورد. در عوض، این حرکت باعث شد ستاره بزرگتر گاز خود را به بیرون پرتاپ کند، پراکنده شدن لایه‌ها باعث شد تا هسته و سیستم در معرض نمایش قرار گیرند. جنگ ستارگان واقعی در فضا
هانس اولفسون (Hans Olofsson) از دانشگاه فناوری چالمرز سوئد می‌گوید:
سیستم ستاره‌ای HD101584 یک سیستم خاص است، زیرا فرآیند مرگ زودرس با بلعیده شدن ستاره کم جرم توسط غول گازی، به طرز چشمگیری خاتمه می‌یابد.
برخورد شدید، ساختاری پیچیده از گاز در سحابی HD101584 ایجاد می‌کند و علاوه بر جت‌های گازی که در این فرایند شکل میگیرند، یک مارپیچ از ستاره کوچکتر به سمت غول سرخ نیز ایجاد می‌شود. به گفته محققان این جت‌ها از طریق مواد خارج شده قبلی، حلقه‌هایی از گاز و حباب‌های روشن مایل به قرمز که در سحابی دیده می‌شوند را ایجاد می‌کنند.
در حال حاضر دانشمندان می‌توانند فرآیندهای مرگ برای بسیاری از ستاره‌های شبه خورشید را توصیف کنند، اما نمی‌توانند علت یا چگونگی وقوع آنها را دقیقاً توضیح دهند. صوفیا رامستد (Sofia Ramstedt) نویسنده مقاله از دانشگاه اوپسالا از سوئد گفت:
سحابی HD101584 سرنخ‌های مهمی برای حل این معما می‌دهد زیرا در حال حاضر در مرحله کوتاه بین مراحل تکاملی مورد مطالعه قرار گرفته است.
وی در ادامه گفت: با تصاویر دقیق از محیط سحابی HD101584 می‌توانیم بین ستاره غول پیکری که قبلاً وجود داشته با بقایای ستاره‌ای که به زودی بدست می‌آیند، ارتباط برقرار کنیم. این فرآیند علاوه بر مشخص شدن تعامل ستاره‌ها در مراحل مرگشان، به درک چگونگی خاموش شدن خورشید خودمان نیز کمک می‌کند. به طور مشابه انتظار می‌رود که خورشید به آرامی گسترش یافته و گازها و مواد را در مسیر خود ببلعد، هرچند که این اتفاق تا ۵ میلیارد سال دیگر رخ نمی‌دهد.
منبع: popularmechanics
