به گزارش خبرنگار ایرنا، رانندگان مسیرهای طولانی و پرترافیکی همچون شهرک اکباتان- میدان ونک، یک راه حل ساده تر برای کسب درآمد یافته اند.
بیشتر راننده ماشین های ون تنها روزی دو بار آن هم یک دور کوتاه نیم ساعته درون شهرک می زنند و ماهیانه حدود 600 تا 800 هزار تومان حقوق دریافت می کنند. اما مشکل اینجاست که ساعت آغاز مدارس و تعطیلی آن ها دقیقا با ساعات پر مسافر خطوط تاکسیرانی همزمان است و مسافران شهری نیز در پی رسیدن به محل کار یا منازل خود هستند.
اگر ساعت 7 صبح سری به ایستگاه اکباتان – ونک در فاز 2 شهرک اکباتان بزنید، تعداد مسافران به بیش از 60 نفر رسیده است و رییس خط، این پا و آن پا می کند تا در مقابل اعتراض های پی در پی مسافران، خونسردی خود را حفظ کند.
عده ای به شماره گویای تاکسیرانی زنگ می زنند و گروهی نیز سعی می کنند معضلی را که ماه هاست آن ها را آزار می دهد، به صورت دوستانه و با چانه زنی با رییس خط حل کنند. تمام اعتراض آن ها یک پاسخ کوتاه از طرف رییس خط دارد: ˈسرویس مدرسه آن هم داخل یک شهرک برای رانندگان به صرفه تر است.ˈ
مدیر یکی از مدارس غیرانتفاعی در شهرک اکباتان درباره چرایی استفاده از راننده های خطوط تاکسیرانی به خبرنگار ایرنا گفت: اولیای دانش آموزان هم از نظر مالی و هم از نظر امنیتی، ون های خطوط تاکسیرانی را برای رفت و آمد فرزندان خود بیشتر می پسندند.
وی بیان کرد: بسیاری از سرویس های ون را خود اولیای دانش آموزان به ما معرفی کرده اند و بسیار از عملکرد آن ها هم راضی هستند.
گرچه در این شرایط رانندگان خطوط تاکسیرانی و اولیای دانش آموزان راضی به نظر می رسند، اما بی نظمی و آشفتگی خطوط تاکسیرانی را نمی توان نادیده گرفت به طوری که در ساعت 6 صبح صف بلند بالایی از تاکسی ها و ون های تاکسیرانی در خطوط منتظر مسافر هستند تا در شرایطی که هنوز بزرگراه های شهر پرترافیک نشده اند، وظیفه ی خود را به انجام برسانند و با وجدانی آسوده به شغل دوم خود بپردازند.
اما یک ساعت بعد تا حدود 7:45، صف های طولانی مسافران شکل می گیرد که شاهد عبور و مرور تاکسی های خطی پر از دانش آموزان از جلوی چشمانشان باشند.
شاید بتوان یکی از دلایل زیاد بودن متوسط زمان رسیدن مسافر به محل کار یا منزل در شهر تهران که حدود 75 دقیقه است را همین اقدام رانندگان تاکسی های خطی دانست در حالی که بر اساس آمار اعلام شده از سوی شهرداری تهران، میانگین زمان یک سفر درون شهری در شهر تهران حدود 25 دقیقه است.
با این حساب هر مسافر در شهر تهران با 50 دقیقه تاخیر در زمان سفر مواجه است که اگر عدد آن با تعداد مسافران بسنجیم، زمانی شگفت آوری از وقت و عمر شهروندان تهرانی خواهد شد که شاید سودای سود بیشتر عده ای آن را به هدر داده است.
با وجود این که در آمارهای رسمی تعداد تاکسی های نارنجی در تهران 39 هزار و 905 دستگاه، خودروهای سبز 27 هزار و 752 دستگاه، تاکسی های ون 7 هزار و 44 دستگاه است و 5 هزار و 700 مسافربر شخصی نیز منتظر دریافت پلاک تاکسی اعلام شده است اما روزانه شاهد هستیم که مسوولان خطوط تاکسیرانی به دلیل فقدان تاکسی خطی یا بهتر بگوییم اشتغال تاکسی های خطی در مشاغل دیگر همچون سرویس مدرسه از اتوبوس های سرراهی برای جابجایی مسافران استفاده می کنند.
به عنوان مثال، رییس خط اکباتان- ونک به تنهایی منجر به یک بی نظمی دیگر در سیستم تاکسیرانی و اتوبوسرانی تهران شده است و برای خواباندن صدای اعتراض مسافران، گاهی یکی از اتوبوس های ویژه ی میدان آزادی – ونک را به خدمت می گیرد.
مسافران نیز که اوضاع را این طور می بینند، به ناچار عطای تاکسی را به لقایش می بخشند و با پرداخت هزار تومان به راننده ی اتوبوس، خود را به محل کار می رسانند، در حالی که کرایه ی ون هزار و دویست تومان است.
اگر چه گفته می شود سهم حمل و نقل تاکسی به کل حمل و نقل شهری حدود 21 درصد است اما با وجود گسترش معضل اشتغال تاکسی های خطی در خارج از خطوط، تاکسیرانی تهران هنوز راه حلی برای آن نیافته است و استفاده از تاکسی های خطی به عنوان سرویس مدرسه همچنان ممنوع نشده است.
تهرام/1392/
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
newsroom@irna.ir