شادکامی به معنای شانس داشتن است؟

یک دکترای روانشناسی گفت: در کشور ما نسل نوجوان و جوان با حس شادکامی فاصله زیادی دارند، لذا در تربیت آنان باید به این مولفه توجه بیشتری شود و راهکارهای معقول و سالم شاد زیستن را به آنان بیاموزیم.

مهرانگیز شعاع کاظمی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه علوم پزشکی تهران، اظهار کرد: شادکامی به قضاوت فرد از درجه یا میزان مطلوبیت کیفیت زندگی اطلاق می‌شود. در گذشته‌های دور، برداشت افراد از شادکامی، مترادف با مفهوم شانس داشتن بود، بدین معنی که نیروی خارجی، شخص را تحت تاثیر قرار می‌داد و او را به انجام کاری وادار می‌کرد.

این دانشیار دانشگاه الزهرا با تاکید بر اینکه همگام با عصر روشنگری، این باور تا حدود زیادی تغییر کرده است، گفت: در این عصر عقیده بر این است که تعقل و مسئولیت شخصی به اندازه‌ای است که او قادر است بدون وابستگی به یک حاکم، سرنوشت خود را تعیین کند بنابراین مفهوم شادمانی به مفهومی تبدیل شد که برای همه و در هر زمان و مکان دست یافتنی است. این واقعیت که ما می توانیم و آرزو داریم شاد باشیم.

شعاع کاظمی یادآور شد: حق طبیعی هر فرد که شاد باشد، باعث شد که شادمانی در جوامع به یک ارزش مبدل شود و اساس نظام بهزیستی همگانی را در جوامع ما تشکیل دهد. شادکامی به قضاوت فرد از درجه یا میزان مطلوبیت کیفیت زندگی اطلاق می‌شود، به عبارت دیگر شادکامی به این معناست که فرد چقدر از زندگی خود لذت می‌برد.

این دکترای روانشناسی خاطرنشان کرد: شادکامی مجموعه لذت‌ها منهای دردها و ترکیبی از حداکثر عاطفه مثبت به اضافه حداقل عاطفه منفی معرفی می‌شود.

وی افزود: افرادی که در معیارهای شادکامی نمره بالا می‌آورند، به طور معمول افرادی شاد، خوشبین و سالم و از اینکه وجود دارند راضی هستند، زندگی را با ارزش می‌دانند و با جهان در صلح و تفاهم هستند و برعکس کسانی که نمره آنها کم می‌شود، از نظر شخصیتی، بدبین، غمگین و مایوس و با جهان در تضاد هستند.

افراد شاد، طول عمر بیشتری دارند

شعاع کاظمی گفت: افراد شاد، احساس امنیت بیشتری می‌کنند، آسانتر تصمیم می‌گیرند، روحیه مشارکتی بیشتری دارند و نسبت به کسانی که با آنها زندگی می‌کنند، بیشتر احساس رضایت می‌کنند، سلامت جسمانی و روانی آنها بیشتر است، طول عمر بیشتری دارند و از نظر شغلی و اجتماعی، موفقیت‌های بیشتری کسب می‌کنند.

این دکترای روانشناسی با تاکید بر اینکه شادی به عنوان تجارب درونی سرشار از انرژی است، گفت: شادکامی انرژی سرچشمه گرفته از خود است، این انرژی از منابع درونی و نه از تهدید اشخاص در محیط سرچشمه می گیرد.

وی با بیان اینکه آدم با نشاط زندگی هدفمندی دارد، ادامه داد: انسان شاد اهداف خود را آگاهانه انتخاب می‌کند و برای تحقق آن نیز تلاش زیادی می‌کند. این گونه افراد با دیدگاهی روشن به امور می‌نگرند و دعا و نیایش می‌کنند. گریز از اتلاف وقت، رویکرد مثبت به زندگی و امید به کامیابی، سبب موفقیت آنها در زندگی می‌شود.

شعاع کاظمی بیان کرد: امروزه تعداد زیادی از متغیرهای موثر بر شادکامی کشف شده‌اند. شادی از عواملی همچون رضایت کمی از زندگی، رضایت از مقوله‌های خاص زندگی، وجود عواطف مثبت فراوان (خلق و عواطف خوشایند) و فقدان نسبی عواطف منفی (خلق و عواطف ناخوشایند) تشکیل می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: شادی در قرآن، جایگاه خاصی دارد و به گونه‌های مختلف، مورد تأیید و توجه قرآن قرار گرفته است، اما نه شادی بیهوده و عبث، بلکه شادی توأم با اهداف الهی و انسانی. بنابراین مردم به فضل پروردگار و به رحمت بی پایان او باید خشنود شوند نه به جمع ثروت‌ها و بزرگی مقام‌ها و فزونی قوم و قبیله.

نگرش دینی عاملی مهم در احساس شادکامی

این دانشیار دانشگاه الزهرا، یکی از موارد موثر بر شادکامی را نگرش دینی دانست و گفت: افراد با گرایش دینی و این عقیده که در جهان مقصد والایی وجود دارد، می‌توانند شادکامی خود را ارتقاء بخشند. در کشور ما به نظر می رسد نسل نوجوان و جوان با این هیجان مثبت فاصله زیادی دارند، لذا در تربیت آنان باید به این مولفه توجه بیشتری شود و راهکارهای معقول و سالم شاد زیستن را به آنان بیاموزیم.

انتهای پیام