یک جامعه‌شناس گفت: معضل کودکان خیابانی برای جامعه مانند بیماری سرطان است که پیشگیری مهم‌ترین راه مبارزه با آن است.
“شبنم اسکندری”، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه زنجان، با بیان این مطلب، اظهار کرد: آسیب‌های فراوانی پیرامون کودکان خیابانی وجود دارد که تبعات آن را جامعه تحمل کرده و باید هزینه آن را بپردازد، به همین خاطر باید مسوولان توجه ویژه‌ای به این قشر از جامعه داشته باشند.
وی با اشاره به اینکه این کودکان معمولاً به شغل‌های کاذب از جمله دست‌فروشی سر چهار‌راه‌ها مشغول هستند و در بیشتر مواقع نیز مورد استثمار قرار می‌گیرند، افزود: این کودکان معمولاً با گره و عقده‌های فراوان بزرگ می‌شوند و چون فرصت‌های زیادی را در زندگی از دست داده‌اند، برای رسیدن به آنچه که می‌خواهند دست به هر کاری می‌زنند و اول از همه به اولیاء و سرپرستان خود معترض می‌شوند.
این کارشناس جامعه‌شناسی، کودکان خیابانی را حاصل بی‌توجهی به قشر آسیب‌پذیر دانست و یادآور شد: این کودکان معمولاً در خانواده‌های نابسامان، معتاد و خانواده طلاق بزرگ شده و پس از مدتی وارد جامعه شده و خود را از خانواده جدا می‌کنند و همین موضوع آسیب‌پذیری آن‌ها چندین برابر می‌شود.
اسکندری با بیان اینکه کودکان خیابانی تراژدی شهری به‌شمار می‌آیند، گفت: شرایط خاص کودکان خیابانی به گونه‌ای است که بی‌توجهی و غفلت نسبت به این مسئله میزان معضلات و آسیب‌های اجتماعی را در آینده افزایش می‌دهد، زیرا با اینکه کودکان خیابانی به خودی خود مجرم و بزهکار نیستند، اما شرایط زندگی آن‌ها از جمله دوری از نهادهای اجتماعی، آموزش و حمایتی به گونه‌ای است که آن‌ها را به مستعدترین و در دسترس‌ترین افراد برای انواع انحرافات اجتماعی تبدیل می‌کند.
وی ادامه داد: پیشگیری موثرتر از هر راهکار دیگری در این خصوص است و مسکن‌های مقطعی از جمله برخورد با این کودکان برای آن موثر نیست، بلکه باید نگرشی به خانواده‌ها و اعضای جامعه داشت تا به این مشکل دچار نشوند.
انتهای پیام