به گزارش باشگاه خبرنگاران اصفهان، «رسول رنجبران»در سی و ششمین نشست هیات نمایندگان اتاق ايران تصریح کرد:آثار و نشانه هاي بحران كمبود آب در
حوضه زاينده رود را شامل خشك شدن رودخانه در چند سال پياپي،عدم تامين حقابه زيست
محيطي رودخانه و تالاب و خطر نابودي محيط زيست طبيعي رودخانه و تالاب و شكل گيري كانون ريزگرد هاي
نمكي،نابودي كمي و كيفي آبخوان ها و منابع آب زيرزميني و پديده فاجعه بار و غير
قابل جبران نشست سراسري دشت ها و تأسیسات شهری در اثر آن نام برد.
وی علل بروز و يا
تشديد بحران كمبود آب در حوضه زاينده رود را شامل رشد جمعيت و افزايش مصارف،کاهش
حجم آب ورودی و افزايش برداشت در بالادست رودخانه برشمرد .
رنجبران تصریح کرد:خشك شدن باغ هاي چند صد ساله و داراي
حقابه مطرح در طومار شیخ بهایی ،در خطر افتادن ميراث تاريخي ـ فرهنگي اصفهان در پي
خشك شدن (نابودی بخشی از تمدن ایران و جهان) و بحران اجتماعي و تنگناي معيشتي بیش
از300 هزار كشاورز حقابه دار تنها در شرق اصفهان و شیوع بیماریهای متعدد ناشناخته روحی ، روانی و جسمانی
از دیگر تاثیرات خشک شدن شریان حیاتی استان اصفهان است.
رنجبران خاطر نشان كرد: موضوع خشك شدن زاينده رود و از بين رفتن آثار تمدني
مانند سي و سه پل و پل خواجو، مسائل سياسي و امنيتي نيست بلكه ضايعه اي است كه بايد
از سوي مسئوولان ذيربط مورد توجه قرار گيرد. از سوي ديگر بايد به اين بحران با چشم
ملي بنگريم؛ چرا كه 68 درصد توليد فولاد، 12 درصد توليد برق و 50 درصد توليد مصالح
ساختماني كشور در اين استان تحقق مي پذيرد.
وی یادآور شد:خشكي چند ساله زاينده رود، از بين رفتن تالاب گاوخوني و تخريب
زيستگاه بسياري از جانوران، پراكنده شدن ريزگردها به شهرها و استان هاي مجاور و خشك
شدن باغ هاي چند صدساله اطراف رودخانه، از جمله پيامدهاي افزايش جمعيت حوالي رودخانه
و كاهش آب آن است.
وی سد سازي هاي تركيه،عراق،سوريه در سال
هاي اخير را عامل پيشروي آب شور به طرف نخلستان هاي خوزستان دانست و گفت:انتقال آب
از سرچشمه کارون و دز به زاینده رود هنوز
انجام نشده که شور شدن آب رودخانه های خوزستان به آن مرتبط می شود.
وي توضيح داد: در اين منطقه با دو پديده ميزان آب ورودي به بستر رودخانه و
ميزان مصرف از آن رو به رو هستيم. براساس اطلاعات موجود با مقايسه اين دو مقدار، با
576 ميليون متر مكعب كمبود آب مواجه هستيم.
براساس اظهارات اين فعال اقتصادي، سرانه آب در استان اصفهان 660 متر مكعب
است و طبق گفته سازمان ملل، وارد مرحله بحراني از اين منظر شده ايم. همچنين در 5 سال
گذشته ورودي آب به بستر زاينده رود، 35 درصد كاهش پيدا كرده است.
رنجبران در رابطه با آب هاي زيرزميني نيز تشريح كرد: كاهش بسترهاي زيرزميني
آب باعث فشردگي و از بين رفتن حالت اسفنجي زمين مي شود و در صورت تداوم اين مساله،
با چالش‌هاي جدي و نشست زمين روبرو مي شويم. نكته قابل توجه عدم قابل بازيافت بودن
اين آب هاست كه نبايد آن را بي اهميت جلو دهيم.
وي ادامه داد: طبق آخرين مطالعات صورت گرفته، تا دو دهه قبل طرح صرفه جويي
در مصرف كارساز بود ولي ديگر اجراي اين پروژه ها پاسخگو نيست و بايد راهكارهاي جديدي
براي برون رفت از اين بحران پيدا كرد.
وی پیشنهاد تشکیل کمیسیون آب در اتاق ایران را به هیات
نمایندگان ارایه کرد و گفت:چنانچه در موضوع آب به صورت ملی نگاه نشود با بحران آب
در کل کشور روبرو می شویم چنانچه چند استان کشور در بحران کم آبی به سر می برند. /س