کارشناس‌ارشد منابع طبیعی گفت: تاکنون تدابیری جهت کنترل فرسایش خندقی با توجه به پراکندگی زیاد آنها در ایلام صورت نگرفته است.
«علی یوسفی» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه ایلام، اظهار کرد: فرسایش خندقی یکی از مهمترین فرسایش‌های آبی است که در آن حجم زیادی از خاک شسته می‌شود. این نوع فرسایش علاوه بر تولید رسوب زیاد و در نتیجه پرشدن سدها و مخازن، محدوده وسیعی از اراضی را غیرقابل استفاده کرده و سیمای کلی زمین را تغییر می‌دهد.
کارشناس ارشد منایع طبیعی افزود: با توجه به اهمیت فرسایش خندقی در استان ایلام، تاثیر عوامل محیطی و بیولوژیکی بر این نوع فرسایش در برخی از مناطق خشک و نیمه‌خشک (دهلران، صالح‌آباد و چوار) انجام گرفت و پس از طبقه‌بندی و شناسایی نوع خندق‌ها نمونه‌برداری‌های لازم از خاک منطقه انجام گرفت.
وی تصریح کرد: نتایج تحقیقات نشان داد که شیب و ارتفاع از سطح دریا بر فرسایش خندقی تاثیر معناداری دارد به طوری که بیشترین فرسایش در طبقه شیب 10 تا 15 درصد و در ارتفاعات پایین بود و بیشترین فرسایش در کاربری کشاورزی و کمترین آن در کاربری جنگل است و عوامل شن سطحی و مساحت حوزه و عمق خندق مهمترین عوامل تاثیرگذار فرسایش خندقی در این مناطق است.
یوسفی با بیان اینکه تاکنون تدابیری جهت کنترل این فرسایش با توجه به پراکندگی زیاد خندق‌ها صورت نگرفته، خاطرنشان کرد: با آگاه کردن کشاورزان از لحاظ نوع و اصول کشت صحیح و جلوگیری از شخم زدن در جهت شیب دامنه‌ها، ارائه روش‌های مدیریتی جهت جلوگیری از انواع فرسایش، حفظ مراتع و جلوگیری از چرای بیش از حد، کنترل ورود و خروج دام از مراتع با هدف افزایش توان اکولوژیکی مراتع و کاهش فرسایش و سیل، ایجاد پوشش گیاهی سازگار با شرایط هر منطقه، پهنه‌بندی خطر فرسایش خندقی برای مناطق مورد مطالعه و کاهش رواناب سطحی ، از توسعه خندق‌ها جلوگیری کرد.
انتهای پیام