سلامت نیوز :«در مصرف آب صرفه جويي کنيم». جمله اي که بارها و بارها آن را شنيديم و بارها و بارها آن را ناديده گرفتيم. شايد هنوز کمبودش را جدي نگرفته ايم. شايد نمي دانيم يا نمي خواهيم بدانيم که مصرف بي رويه امروز ما، فرداي کودکانمان را بي آب مي کند. اما امسال وضع به گونه اي ديگر است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان اگر درست مصرف نکنيم، خودمان بي آب مي شويم. خلاصه کردن معضل کمبود آب در مصرف بي رويه خانوارها عملي اشتباه و سرپوشي بر سياست هاي نادرست سياستگذاران اين بخش است. درست است که ايران رتبه پنجم جهان در مصرف سرانه آب آشاميدني دنيا را دارد.
درست است که هر ايراني حدود 142 مترمکعب آب آشاميدني در سال مصرف مي کند و قبول داريم مصرف بخش خانگي آب ايران از کشورهاي پرآبي نظير اتريش و بلژيک بيشتر است.
اما سوال اساسي اين است که چه ميزان از کل آب کشور در بخش خانگي مصرف مي شود؟ تنها 6 درصد. اگرچه نبايد اين سهم پايين باعث شود که مصرف نادرست اين بخش ناديده گرفته شود چرا که دردين ما «اسراف گناه بزرگي است» و نبايد فراموش شود هزينه هاي بالايي براي تصفيه آن پرداخته مي شود. اما پرواضح است که براي انجام عمل موثر بايد به سمت بخشي حرکت کنيم که سهمي 92 درصدي در مصرف آب دارد؛
درست است که هر ايراني حدود 142 مترمکعب آب آشاميدني در سال مصرف مي کند و قبول داريم مصرف بخش خانگي آب ايران از کشورهاي پرآبي نظير اتريش و بلژيک بيشتر است.
يعني کشاورزي. وضعيت مصرف آب در بخش کشاورزي ما اسف بار است: بازده آبياري در کشور فقط 33 درصد است (متوسط جهاني: 63 درصد). اتلاف منابع آب به دليل عدم استفاده از تکنولوژي هاي پيشرفته آبياري 80 درصد است. سهم آب کشاورزي 92 درصد است(متوسط جهاني: 70 درصد). متوسط محصول توليد شده به ازاي هر مترمکعب آب 900 گرم است(متوسط جهاني: 5/2 کيلوگرم).
براي رهايي از اين وضعيت، راهکارهاي زيادي مطرح شده است اما دو مورد مهم تر به نظر مي رسد. مورد اول بهبود و ارتقاي شيوه هاي آبياري است. شيوه هاي کنوني در اغلب موارد، سنتي هستند و روش هاي مدرن آبياري را ناديده مي گيرند. با اين حال اکثر کشاورزان به دليل عدم تمايل به تغيير رويه گذشته و پرهزينه بودن اقدام به تغيير روش خود نمي کنند.
سياست هاي تشويقي دولت نظير وام هاي بلند مدت با سود پايين در اين زمينه مي تواند راهگشا باشد. مورد دوم فقدان کانال هاي مناسب انتقال آب است. در مسير انتقال آب از منبع آن تا زمين کشاورزي قسمت زيادي از آن تبخير مي شود و بخش قابل توجهي جذب زمين مي شود. استفاده از کانال هاي پوشش دار و سيماني مي تواند تا حد زيادي اين مشکل را مرتفع کند.
مهم نيست که روستايي هستيم يا شهري، مهم نيست سياستگذار اين بخش هستيم يا نه، هر که هستيم سعي کنيم يک قدم در مصرف بهينه تر آب بکوشيم. مطمئن باشيد اين «خوب مصرف کردن ها» قسمت عمده اي از مشکلات آبي کشور را برطرف مي کند.