صخره طلایی میانمار یکی از دیدنی ترین جاذبه های گردشگری

صخره طلایی میانمار یکی از دیدنی ترین جاذبه های گردشگری و سرزمینی پررمز و راز است که بسیاری از گردشگران را به سوی خود جذب می کند. در ادامه با میهن پست همراه می شوید.صخره طلایی میانمار یکی از دیدنی ترین جاذبه های این کشور است. میانمار یا همان برمه سابق که در آسیای شرقی قرار دارد، از جمله سرزمین های زیبا و پر رمز و راز و عجیبی است که پر از معبد های کوچک و بزرگ است. این کشور همچون سرزمینی آفتابی و جذاب می‌تواند پذیرای گردشگران بسیاری باشد که برای کشف ناشناخته‌های این کشور به آن سفر می‌کنند.

حتما داستان آدمیان گذشته، که دل­شان برای فضایی آسمانی و بهشتی تنگ شده بود، پای در راه های دشوار نهادند، مسیرهای سنگلاخی را درنوردیدند تا شاید خدا را بیابند… را شنیده باشید. در این مطلب از الی گشت می­خواهیم به سراغ یکی از جاذبه‌های عجیب و غریب میانمار برویم. معبدی در لبه پرتگاه که صخره طلایی یا پاگودا کیا اکتیو نام دارد.

آشنایی با صخره طلایی در میانمار Kyaiktiyo Pagoda

پاگودا کیا اکتیو که با نام صخره طلایی ( Golden Raock ) هم شناخته می شود، معبدی کوچک و بودایی در کشور میانمار است که در سواحل جنوبی میانمار، در ارتفاع یک کیلومتری از سطح دریا، روی یکی از قله‌های این منطقه، بر روی صخره ای گرانیتی ساخته شده و با ورقه هایی از طلا زینت یافته است. صخره طلایی، سومین معبد بودایی مهم کشور میانمار محسوب می شود و در رده­بندی، نامش پس از معابد شوئدگان و ماهامونی قرار می گیرد.

این صخره‌ی طلاگون با ارتفاعی نزدیک به ۸ متر و با قطر ۱۵ متری خود، در بلندای آسمان می‌درخشد.

افسانه ها و روایات محبوب میان بودایی ها، یکصدا معتقدند که این معبد طلایی به تار مویی از موهای بودا وصل است و این نیروی جادویی و ماورا طبیعی بوده است که معبد را این گونه در لبه صخره نگه داشته است. طبق شواهد تاریخی، معبد طلایی همیشه این گونه در لبه صخره و در مرز افتادن قرار داشته و گویی که جاذبه زمین را به مبارزه ای ابدی فراخوانده است.

دیدن وضعیت حیرت آور این معبد طلایی و استواری اش در برابر جاذبه زمین، الهام بخش بسیاری برای بازدید از معبد کیا اکتیو و نگاهی به آموزه های بوده است. راهبان بودایی سالی سه مرتبه برای رسیدن به صخره طلایی از مسیر کوهستانی بالا می روند تا از ثروت و عافیت برخوردار می شوند.

این صخره‌ی طلایی که به صورت کاملا مستقل از زمین، روی آن قرار گرفته است، پرستشگاه بوداییان به شمار می‌رود. راه رسیدن به این معبد به دلیل مسیرهای کوهستانی قدری سخت است، تا جایی که طی کردن یک کیلومتر منتهی به معبد، تنها با پای پیاده امکان‌پذیر است؛ اما این امر مانع بوداییان و گردشگران برای رسیدن به آن نمی‌شود.

صخره طلایی از زبان افسانه ها

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که صخره طلایی میانمار، در ابتدا قسمتی از کوه بوده است و با گذشت زمان از آن جدا شده و بدون هیچ تکیه گاهی بر روی کوه قرار گرفته است. وجود این ویژگی عجیب در این صخره باعث شده تا آن به عبادتگاهی با ارزش تبدیل شود و حتی می‌توان دخیل‌های رنگارنگی را در کنار آن دید که به دست زائران و گردشگران بسته شده است.

افسانه ها زبان باز می کنند و درباره معبد زرین میانمار این گونه داستان سر می دهند:

بودا در یکی از روزهای دیدارش با زاهدی به نام تایک تا برخورد کرد و تار مویی از موهای خودش را به او بخشید. تایک تا برای آن که خیالش از ایمن بودن جای این هدیه با ارزش راحت باشد، تار مو را به یکی از موهای خود گره زده و آن را در میان طره موهای خود پنهان کرد. اما این پایان ماجرا نبود و تایک تا بخشنده تر از آن بود که هدیه بودا را برای خود نگاه دارد، پس به پیش پادشاه وقت رفت تا درخواستش را که ساخته شدن ضریحی برای این تار مو بود، با او در میان بگذارد. پادشاه که فرزند خانواده ای جادویی بود، دارای نیروهایی فراطبیعی بود که آن ها را از پدر کیمیاگر و مادر شاهدخت و اژدهایش به ارث برده بود.

پادشاه و همراهانش پس از مواجهه شدن با درخواست تایک تا، به اجابت خواسته او بر آمدند. پس صخره ای را در اعماق دریا پیدا کرده و با کمک خدای بهشت بودایی ها، مکان فوق العاده ای را در کوه کیا اکتیو برای ساخت معبد و قرار گیری برروی صخره یافتند. سپس صخره را بر روی لبه ای از کوه گذاردند و از آن جا که این صخره هم اکنون محمل تار موی بودا بود، نیروی معنوی و جادویی بودا، معبد را از افتادن حفظ می کرد.

گویند قایقی که آن را برای حمل صخره دریایی به کار گرفته بودند، خود به سنگی بدل شد. این سنگ امروزه در ۳۰۰ متری صخره طلایی قرار دارد و با نام پاگودا کیااختانبان ( Kyaukthanban Pagoda ) شناخته می شود و امروزه علاوه بر معبد صخره طلایی، به بازدید این سنگ نیز می روند.

افسانه ای دیگر می گوید:

پیش تر ها، صخره طلایی به گونه ای در هوا شناور بود که در بخش پایینی آن، به قدر راه رفتن یک مرغ فاصله بود. در طی گذر زمان صخره به پایین تر کشیده شد و به این ترتیب تنها برای عبور یک کبک فضا وجود داشت. بعدها این فاصله کم تر هم شد و شاید تنها برای گذر گنجشکی فاصله باقی مانده بود.

صخره طلایی هنوز هم در هوا قدری معلق است اما فاصله آن به قدری کم است که به چشم نمی آید.

اعتقادات بوداییان از معبد صخره طلایی میانمار

در گوشه و کنار صخره طلایی میانمار دخیل‌های رنگارنگی به وسیله‌ی مریدان و حتی گردشگران بسته شده‌اند. طبق اعتقادات بوداییان، این صخره‌ی طلاگون روی تار موی بودای بزرگ قرار گرفته است و به موجب آن در لبه‌ی قله دوام آورده است.

همچنین آن‌ها اعتقاد دارند که با سه مرتبه بازدید از این عبادتگاه در سال، به خوشبختی و برکت دست خواهند یافت.

مسیرهای دسترسی به این معبد

راه رسیدن به صخره طلایی میانمار به دلیل مسیرهای کوهستانی قدری سخت است، تا جایی که طی کردن یک کیلومتر منتهی به معبد، تنها با پای پیاده امکان‌پذیر است؛ اما این امر مانع بوداییان و گردشگران برای رسیدن به آن نمی‌شود.

در طلوع و غروب آفتاب، صخره طلایی را می بینید که رنگ هایی متفاوت به خودش می گیرد. درست در همین هنگام، زائران بودایی در اطراف و محوطه پاگودا گرد هم جمع می شوند و سرودهای مذهبی را با نشاطی دو چندان و با صدایی رسا، همخوانی می کنند.

مراسم در همین جا تمام نمی شود و با روشن کردن شمع، مراقبه در سکوت شب و در انتها، اهدای پیشکش ها به بودا ادامه می باید. مردان از روی پلی گذر می کنند تا بتوانند برگ های زرین نیلوفر روی صخره را با حالی ستایشگرانه، بچسبانند. آن ها با این حرکت ارادت خود را به بودا ثابت می کنند. از طرفی، ورود برای بانوان ممنوع است و خانم ها حق لمس کردن صخره طلایی و در نتیجه عبور از روی پل را ندارند.

مردمان میانمار از مناطق مختلفی به بازدید صخره طلایی میانمار می آیند و تعدادی گردشگر و مسافر هم در این میان به چشم می خورند. جالب آن که زیارت از این معبد بزرگ و کوچک نمی شناسد و حتی گاه افراد رنجور و عصا به دستی را در مسیر می بینید که از مریدان باوفای بودا هستند. البته کهنسالانی که توانایی بالا رفتن از پلکان طول و دراز و نسبتا دشوار معبد را ندارند، از زیارت بی نصیب نیستند. آنان بر روی تخت های روان می نشینند و باربرهای معبد این سالمندان را تا بالای پلکان حمل می کنند.

در ماه‌های پربازدید سال، دسترسی از نزدیک به این گوی طلایی توسط حصارها ممنوع می‌شود و حتی بازدیدکنندگان قبل از ورود، تفتیش می‌شوند تا ابزار تیز و برنده را با خود همراه نداشته باشند. جلوه‌ی زیبایی از شمع‌های روشن و چشم‌انداز شگفت‌انگیزی از طبیعت منطقه، فضایی محصورکننده را در این عبادتگاه طلایی به وجود می‌آورد.

موقعیت جغرافیایی این صخره

صخره طلایی میانمار در بخش شمالی ساحل تناسریم کشور میانمار و ۱۱۰۰ متر بالاتر از سطح دریا روی تپه ای از کوه کیا اکتیو قرار گرفته است. این تپه ها را همچنین با نام تپه کلاسا یا کوهستان یوما شرقی می شناسند. در اطراف صخره زرین چند شهر و روستا وجود دارد که نزدیک ترین آن روستای کینپون، در ۱۶ کیلومتری از صخره طلایی و درست در کوهپایه کیااکتیو قرار دارد.

مسیر کوهنوردی و پیاده روی برای رسیدن به صخره طلایی میانمار از پایین کوه کیا اکتیو شروع می شود که در این مسیر، چندین صخره گرانیتی دیگر دیده می شود که موقعیت قرارگیری آن ها جالب و متفاوت است. در نزدیکی معبد زرین به دو تندیس شیر برخورد می کنید که از ورودی معبد محافظت می کنند. از نقطه ای که یاتتانگ ( Yatetaung ) نام دارد، باید پاپوش ها و کفش های خود را به روش بودائیان در آورده و باقی راه را با پای برهنه طی کنید.

بهترین زمان بازدید از صخره طلایی

امروزه این پاگودای جذاب چیزی بیش از یک معبد بودایی است و بسیاری قصد سفر می کنند تا معبد زرین را از نزدیک ببینند. می توان شلوغ ترین فصل بازدید و زیارت از این معبد را ماه های آبان تا اوایل بهار ( نوامبر تا مارچ ) دانست. اگر در طی ماه های خرداد تا شهریور به این کوهستان بروید، با حجم غلیظی از مه و باران رو به رو خواهید شد که با این حال در کمال تعجب می بینید مانع از مریدان بودایی برای رفتن به صخره طلایی نمی شود.

به گونه ای، می توان بهترین ساعات بازدید از این صخره طلایی و منحصر به فرد را به هنگام طلوع و خورشید آفتاب دانست. زمانی که آسمان غرق در رنگ های گرم و خونین می شود و انعکاس رنگ های سرخ و نارنجی و طلایی آفتاب را می توان در پاگودا زرین به تماشا نشست.

برای بازدید ازاین صخره کجا اقامت کنیم؟

درست در بالای کوه کیا اکتیو و در نزدیکی صخره طلایی چندین هتل وجود دارد که می توانید برای اقامت روی آن ها حساب کنید. اما بسیاری از مسافران و گردشگران، اقامتگاه های روستای کینپون را ترجیح می دهند. همان طور که قبلا اشاره شد این روستا در نزدیکی کوه کیا اکتیو و در ۵ کیلومتری صخره طلایی قرار گرفته است.

هم زمان می توانید از فضای سرزنده و شلوغ روستاها و رستوران های مختلفش لذت ببرید.

اگر انتخاب شما برای اقامت، روستای کینپون است، توصیه می کنیم که طوری هماهنگ کرده تا بعدازظهر یا عصر به کینپون برسید و صعود از کوه و رسیدن به صخره طلایی را به روز بعد موکول کنید.

هتل ها و اقامتگاه های نزدیک صخره طلایی عبارت اند از:

هتل باگاتیدهی (Bawgatheiddhi Hotel) : در نزدیکی روستای کینپون با حدود هزینه ۱۷ تا ۹۰ دلار (حدود ۵۵ تا ۳۰۰ هزار تومان)

گلدن راک (Golden Rock Hotel) : در نزدیکی صخره طلایی و با حدود هزینه ۷۵ تا ۹۰ دلار (حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار تومان)

هتل مونتین تاپ (Mountain Top Hotel) : در نزدیکی صخره طلایی و با حدود هزینه ۹۰ تا ۱۲۰ دلار (حدود ۳۰۰ تا ۳۹۰ هزار تومان)

دیدنی های اطراف صخره طلایی

به هنگام بازدید و یا پس از بازدید از پاگودا صخره طلایی می توانید از جاذبه های زیر نیز دیدن کنید:

پاگودا ایکسارتایا ( Eiksarthaya Pagoda )

معبد بوبو نی نات ( Bo Bo Ni Nat )

معبد شوی نان کیان نات ( Shwe Nan Kyin Nat )

پاگودا هانتر هیل ( Hunter Hill Pagoda)