دانشمندان با برررسی دنده فسیل یک دایناسور لوفنگوسور موفق به کشف بافت نرم استخوان در این فسیل ۱۹۵ میلیون ساله شدند . معمولا هنگامی که باستان شناسان فسیل یک موجود قدیمی را از زیر خاک پیدا می کنند در اطراف آن بخش هایی از مواد اورگانیک متصل به موجود را کشف خواهد کرد اما این بار موضوع کمی متفاوت تر است . در ادامه با میهن پست همراه شوید .
بافت نرم استخوان دایناسور لوفنگوسور که به تازگی توسط دانشمندان دانشگاه تورنتو کشف شده است در حقیقت قدیمی ترین پروتئین و بافت نرمی است که تاکنون یافت شده . پیش از این در سال ۲۰۰۹ تکه هایی از کلاژن استخوان ران یک اردک‌منقار که مربوط به ۹۵ میلیون سال پیش بود ، قدیمی ترین بافت نرم استخوانی محسوب می شد و باید گفت که این کشف جدید می تواند اطلاعات ویژه ای را از بدن دایناسور های این دوره تاریخی در اختیار زیست شناسان قرار دهد .
اما اکنون سوال اصلی این است که این بافت نرم استخوان چطور پس از گذشت این مدت زمانی همچنان باقی مانده است ؟ دانشمندان برای بدست آورن پاسخ این سوال با استفاده از دستگاه سنکروترون شروع به بررسی این فسیل کرده اند . آنها قصد دارند با این دستگاه و همچنین طیف سنجی مادون قرمز ، کلاژن قبلی این بافت پروتئینی را کشف کنند . دانشمندان معتقد هستند که کشف کلاژن قبلی می تواند رمز باقی ماندن بافت نرم استخوان دایناسور لوفنگوسور را فاش کند .همچنین روش مذکور کاملا غیر تهاجمی بوده و هیچ آسیبی به استخوان ها و بافت باقی مانده نخواهد رساند .
به گفته دانشمندان این پژوهش ، ذرات کوچک و غنی از آهن که در جریان خون استخوان های دنده دایناسور به جا مانده اند ، احتمالا منبع هماتیت بوده و به پروتئین ها متصل شده هستند به همین دلیل از بافت ها در برابر گذر زمان محافظت شده است.
منبع : sciencealert
