TOI-700d سیاره فراخورشیدی شبیه زمین کشف شد + عکس

TOI-700d سیاره فراخورشیدی شبیه زمین در حالی توسط ماهواره بررسی سیارات فراخورشیدی عبوری TESS ، تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا انجام شده است که این کشف سیاره ای نشان می دهد که این سیاره در منطقۀ قابل سکونت ستارۀ خود قرار دارد و این احتمال نیز می رود که آب مایع روی سطح این سیاره وجود داشته باشد.

 این سامانۀ ستاره‌ای فشرده شامل سه سیارۀ کوچک است که به دور یک ستارۀ کوتوله M به نام TOI 700d گردش می‌کنند. سیارۀ زمین‌ مانند TOI-700d دارای شعاع 1.1 برابر شعاع زمین است و درون منطقۀ قابل سکونت ستارۀ خود گردش می‌کند.

TOI-700d سیاره فراخورشیدی شبیه زمین حدود 102 سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی ماهی زرین واقع شده است. این ستاره 40٪ از جرم و اندازۀ خورشید و تقریبا نیمی از دمای سطحی آن را شامل می‌شود و حداقل میزبان سه سیاره فراخورشیدیی بنام‌های TOI-700b و TOI-700c و TOI-700d می‌باشد. این سیاره‌ها در قفل گرانشی هستند، یعنی همیشه یک سمتشان رو به ستارۀ خود است. داخلی‌ ترین سیاره، TOI-700b نام دارد که احتمالا سنگی است و هر ۱۰ روز مدار خود را به دور ستاره کامل می‌کند.

TOI-700d سیاره فراخورشیدی شبیه زمین یک غول گازی به اندازۀ 2.6 برابر زمین است و هر 16 روز یکبار به دور ستارۀ مادری گردش می‌کند. خارجی‌ترین سیاره نیز TOI-700d نام دارد که به اندازۀ1.1 برابر زمین است و هر 38 روز یکبار به دور ستاره‌اش می‌چرخد. با توجه به داده‌هایی که در طول یازده ماه جمع‌آوری شده‌اند به نظر می‌رسد ستاره TOI 700 یک ستارۀ آرام است. مسئله‌ای که احتمال زیست‌پذیر بودن سیاره TOI 700d را افزایش می‌دهد.

دانشمندان مدل‌ های آب و هوایی سه بعدی مختلفی از سطح و ترکیبات جوی سیارۀ TOI-700d را مورد بررسی قرار دادند. از آنجایی که این سیاره در منطقۀ قابل سکونت ِ ستاره خود قفل شده، احتمالا شکل‌ ابرها و الگوهای بادی آن به طرز چشمگیری با زمین تفاوت دارد. شبیه‌سازی دیگر سیاره‌ای پوشیده از اقیانوس با جوی متراکم از دی اکسیدکربن است که در سمت روز سیاره بادهای شدیدی به وقوع می‌پیوندد. در نسخۀ بعدی شبیه‌ سازی سیاره TOI-700d فاقد اقیانوس است که بادهای شدیدی در سمت شب سیاره رخ می‌دهد.

برای شناخت بهتر سیارات این سامانه باید منتظر انجام رصدهای تکمیلی باشیم. این منظومه، کاندیدایی اصلی برای رصد به دست تلسکوپ جیمز وب ناسا محسوب می‌شود که برای پرتاب در سال 2021 برنامه‌ریزی شده است. جزئیات بیشتر این پژوهش در 235مین نشست انجمن نجوم آمریکا در هونولولو-هاوایی منتشر می شود.

منبع : sciencealert