با بررسی سیاره زهره و ساختار سنگ های رسوبی آن، دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که سیاره زهره با درجه حرارات متوسطی که در سطح خود داشته در سالیان نه چندان دور این قابل را داشته که بشود زندگی در آن جریان داشته باشد. در ادامه با میهن پست همراه شوید.
اما آن چه را که امروز از این سیاره قابل مشاهده است و در واقع زندگی را در این سیاره به مخاطره انداخته است ؟ باران های اسیدی و فشار اتمسفری است که شرایط را از حالت معمولی خود خارج کرده و مهمتر از همه این که طولانی بودن طول شبانه روز در این سیاره نیز (که ۱۱۶ روز زمین طول خواهد بود) امکان زیست را کم کم غیر ممکن کرده است.
مارک بولاک دانشمند سیاره شناسی در مرکز تحقیقات بولدر در این خصوص می گوید:
با توجه به مطالعات انجام شده ، تصاویر موجود از سطح این سیاره ، شرایط گرمایشی و سرمایشی آن و مهمتر از همه موقعیتش نسبت به خورشید تا حدودی شرایط زندگی در ونوس کاملا مناسب نبوده است اما قابلیت متعادل کردن شرایط برای حیات در آن وجود داشته است.
بنابراین از نکات مهم دیگر می توان به دمای زهره اشاره کرد که در حد متوسط بوده است و این شرایط متعادل می تواند با تغییرات خاصی متعادل تر نیز شود که این دمای متعادل حتما ناشی از وجود ابرها با پوشش های وسیع است که در این سیاره وجود داشته و حتی در برهه هایی از زمان باعث برف و یخبندان در سیاره زهره نیز شده است.
سرب مایکل نیز که یکی دیگر از پژوهشگران این تحقیق است می گوید:
شرایط چرخش مداری برای یک سیاره به دور سیاره مادر – همانند خورشید – از دیگر فاکتور های بسیار مهم برای سکونت محسوب می شود. با این حال اگر انسان در سیاره ای با وضعیت چرخش مداری غیر از زمین قرار بگیرد وضعیت روحی آن در حدی افسردگی مزمن قرار خواهد گرفت و هچنین نحوه چرخش مداری ناشی از گرانش نیز بر حیات جانداران تاثیرات فراوان دیگری خواهد گذاشت.
در نهایت می توان گفت ونوس یا زهره سیاره ای است که آن را دوقلوی زمین می خوانند و در میان دیگر سیارات منظومه شمسی این سیاره بیشترین شباهت را به زمین داشته و طبق تحقیقات اخیر و با بررسی ساختار سنگ های رسوبی مشخص شده است که در سالیان دور بر روی این سیاره آب وجود داشته است و همچنین گاز های تشکیل دهنده جَو این سیاره همانند نیتروژن ، اتمسفر زهره را به زمین شبیه ترکرده اما نمی توان با قطعیت گفت که تمام شرایط برای زیست در این سیاره در گدشته های دور ایده آل بوده است.
با این حال تحقیقات برای اثبات این موضوع که آیا قابل زیست بودن سیاره زهره در گذشته قاطعیت داشته همچنان ادامه دارد و علاوه بر ناسا محققان ژاپنی هم به مطالعه این موضوع روی آورده اند و پیش فرض های جدید را عنوان کرده اند که نیازمند تحقیقات جدید در این خصوص خوهد بود که البته فضاپیماها و کاوشگرهای جدیدی در اوایل سال ۲۰۲۰ برای ادامه مطالعات به اطراف این سیاره فرستاده خواهد شد.
منبع : sciencenews
